Οι Αμαζόνες & η Κόκκινη Μάχη 2
Η Μήδα, που μεγαλοπιανόταν, έπαιρνε όρκο ότι ο γραφικός χαρακτήρας ανήκε στον Περικλή, που εκτός από εξαιρετικός στρατηγός και πολιτικός, ήταν προστάτης της Τέχνης και είχε φρίξει με την έπαρση του Σπαρτιάτη Δώρου του 13ου. Η αρχαία περγαμηνή που έφτασε στο A Zed Story, υπαινίσσεται ότι από αυτή τη μαύρη σελίδα της μικρής μας ιστορίας, ξεκίνησαν και οι Πελοποννησιακοί πόλεμοι, ήταν η αρχή του κακού… Η Κυνάνη, η μικρότερη αλλά πιο λογική της παρέας, διαφωνούσε, διέκρινε κάτι γυναικείο στη γραμματοσειρά κι άλλωστε, μόνο μια γυναίκα θα καλούσε για βοήθεια τις Αμαζόνες, επομένως έκρινε ότι η ανώνυμη επιστολή ανήκε στην Ασπασία τη γνωστή. Την Άρτεμις δεν την ενδιέφερε καθόλου ποιος έστειλε την επιστολή, ένιωθε οργή από καιρό κι ήθελε απλά να σκοτώσει όποιον έβρισκε μπροστά της.
Ξεκίνησαν αρχικά για τη Βοιωτία, όπου θα προμηθεύονταν ένα brand new φλογοβόλο όπλο, που ήταν σε πειραματικό στάδιο και τελικά λανσαρίστηκε επίσημα την επόμενη χρονιά. Στη συνέχεια κατέβηκαν στην Αθήνα και κρύφτηκαν στα βουνά για να καταστρώσουν το σχέδιο.
Η Κυνάνη έβρισκε πολύ εντυπωσιακό το νέο ναό της θεάς Αθηνάς και ήλπιζε να προλάβει να τον επισκεφθεί. «Εκεί θα μείνει ο Παρθενώνας δεν θα φύγει», είπε ειρωνικά η Μήδα, που ούτε φανταζόταν για πόσο καιρό θα έμενε τελικά ο Παρθενώνας εκεί πάνω. Η Κυνάνη έκοβε τούφες από την ουρά του αλόγου και τις έδενε στα μαλλιά της κάνοντάς τα να φαίνονται πιο μακριά. Προοίμιο των εξτένσιον… Η Μήδα προσπαθούσε να πείσει την Άρτεμις να μη σκοτώσουν όποιον έβρισκαν μπροστά τους, αλλά μόνο τον Σαμιαμίδη, καθότι αυτό θα προκαλούσε μεγάλη ανασφάλεια στο Δώρο και η αναστάτωση θα τους έφερνε λάθη. «Αν φύγει ο χοντρός από τη μέση θα πανικοβληθούν… Και τότε θα μας βρουν μπροστά τους!», επέμενε. Η Άρτεμις όμως δεν ενδιαφερόταν για τον χοντρό Σαμιαμίδη, ήθελε οπωσδήποτε το κεφάλι της Πάστας.
«Μα τι σου έχει κάνει πια αυτή η παλαβή γριά;», πιάστηκε από την κουβέντα η Κυνάνη. Η Άρτεμις άστραψε και βρόντηξε, «η Σπαρτιάτισσα θα πεθάνει, πάει και τελείωσε!». Έπεσαν για ύπνο η μια πάνω στην άλλη κι έξω από τη σπηλιά έριχνε χαλάζι… Η κακοκαιρία του Φαλήρου είχε εξαπλωθεί σε όλη την Αττική. Εκείνο το βράδυ η Άρτεμις είδε σε όραμα τη θεά Δήμητρα, προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας. «Άρτεμις, πρέπει να ηρεμήσεις. Η Πάστα μπορεί να είναι ό,τι είναι, αλλά είναι και η συντρόφισσα κάποιου… προστατεύεται από την ακλόνητη συζυγική αγάπη. Θα λερώσεις το κάρμα σου σκοτώνοντάς τη. Άσ’ τη να γλιτώσει κι εγώ θα σε βοηθήσω να χτίσεις το Μαυσωλείο που τόσο ονειρευόσουν στη Ρόδο, προς τιμήν του μακαρίτη του συζύγου και συνάμα αδελφού σου μωρή ανωμαλία!». Η Άρτεμις ξύπνησε ιδρωμένη, η προφητεία της είχε φέρει ταραχή.
Όσοι γνωρίζουν λίγο από Ιστορία, θα ξέρουν ήδη ότι η Πάστα γλίτωσε το θανατικό, αφού το Μαυσωλείο όχι απλά χτίστηκε, αλλά σήμερα θεωρείται ένα από τα επτά θαύματα του Αρχαίου Κόσμου. Η έπαρσή της Άρτεμις όμως δεν την άφησε να ησυχάσει ούτε την επόμενη ημέρα, όπου το σχέδιο ήταν μεγαλεπίβολο. «Δεν θα τη φάμε την Πάστα, θα επιτεθούμε απευθείας στον Δώρο!», ανακοίνωσε με ενθουσιασμό.
Στο μεταξύ, ο Δώρος με τον ιδιωτικό στρατό του είχε υποδουλώσει όλα τα περίχωρα και είχε καταλάβει τα Μακρά Τείχη, δηλαδή όλη τη γραμμή άμυνας των Αθηνών. Ο Περικλής ήταν έξαλλος με την κατάσταση, ο χρυσός του αιώνας πήγαινε κατά διαβόλου κι η μπογιά του Παρθενώνα δεν είχε στεγνώσει ακόμη!
Φήμες λένε ότι ο Ηρόδοτος ίσως τελικά να λαδώθηκε από τους συμβούλους του Περικλή, για να μην καταγράψει την Κόκκινη Μάχη που ακολούθησε. Πριν από αυτό όμως, οι τρεις Αμαζόνες έπρεπε να επισκεφθούν το κρυφό Μαντείο στον Κεραμεικό… Το μοναδικό μαντείο Απόλλωνος στην Αθήνα, με παράδοξη είσοδο μέσα από το στόμιο ενός πηγαδιού και την επιβλητική επιγραφή «ΕΛΘΕ ΜΟΙ Ω ΠΑΙΑΝ ΦΕΡΩΝ ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΑΛΗΘΕC»…