top of page

Άκουσέ με, παιδί μου

  • Εικόνα συγγραφέα: Alexia Zervoudi
    Alexia Zervoudi
  • 29 Ιουλ
  • διαβάστηκε 3 λεπτά
ree

Μπορείς να προβλέψεις όλους τους κινδύνους και να προστατεύεις για πάντα το παιδί σου; Ναι, αν μάθει να σε ακούει μέσα στο μυαλό του.

Με βλέπεις να διαβάζω κάτι στο κινητό μου, αυτό το ενοχλητικό και μυστηριώδες αντικείμενο που συνέχεια κρατάω στα χέρια μου. Κάτι βλέπω, δακρύζω και τρέχω να σε αγκαλιάσω. Κι αρχίζω να σου λέω ακατανόητα πράγματα. Σε σφίγγω δυνατά και σου λέω χίλια σ’ αγαπώ. Σου λέω ότι δεν θα αφήσω κανέναν, ποτέ, να σου κάνει κακό. Κάποιες φορές το προσπερνάς, άλλες προβληματίζεσαι, άλλες ίσως τρομάζεις. Δεν θέλω να σε τρομάξω, αλλά ίσως πρέπει.

Δεν θέλω να σε τρομάξω, αλλά το κάνω. Το κάνω αναπάντεχα. Εσύ δεν καταλαβαίνεις γιατί ξαφνικά τρέχω και σε αγκαλιάζω τόσο σφιχτά. Άκου με.


Άκου με προσεκτικά. Είναι απαίσιο που πρέπει να στα λέω όλα αυτά. Είναι απαίσιο που δεν θα σταματήσω ποτέ να στα λέω. Είναι απαίσιο, που όσο μεγαλώνεις θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις γιατί στα λέω. Αλλά, άκουσέ με παιδί μου.


Δεν θέλω να παίζεις κρυφτό αν δεν παρακολουθώ το παιχνίδι. Πρέπει να ξέρω πάντα που βρίσκεσαι και με ποιους. Όπου πηγαίνεις, θέλω να μπορείς να με βλέπεις και να σε βλέπω. Μέχρι τόσο μακριά μπορείς να πας. Δεν σου αρέσει, αλλά πρέπει να το κάνεις. Αν χρειαστεί, θα φωνάξω για αυτό. Θα σε μαλώσω. Θα σε αδικήσω. Θα σε τρομάξω.


Σου έχω εμπιστοσύνη παιδί μου. Ξέρω ότι δεν θα επέλεγες να φύγεις μακριά μου.

Υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Μόνο που δεν είναι σαν τα παραμύθια. Δεν έχουν πράσινο δέρμα, κέρατα, πλοκάμια χταποδιού. Δεν έχουν τρομακτικό βλέμμα. Υπάρχουν κακοί που δεν φαίνονται να είναι κακοί. Δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις.


Πάντα θα με ρωτάς. Θα με ψάχνεις με τα μάτια. Αν σε κεράσουν κάτι, πρέπει πρώτα να με ρωτήσουν. Αν δεν το κάνουν, θα με ρωτήσεις εσύ.


Αν κάποιος θέλει να σε φιλήσει, να σε αγκαλιάσει και να σε χαϊδέψει, πρέπει να το κάνει μπροστά μου. Δεν θα κρατάς τίποτα μυστικό από εμένα. «Δεν έχω μυστικά από τη μαμά μου κι η μαμά μου δεν φοβάται κανέναν, ούτε τον ίδιο το Θεό». Αυτό θα πεις.


Θέλω να μιλάμε για συναισθήματα. Θέλω να ξέρω πως νιώθεις. Θέλω να ξέρω τι σκέφτεσαι και τι ονειρεύεσαι. Θέλω να είσαι όσο πιο φλύαρη μπορείς. Μπορείς να μου πεις τα πάντα.

Σήκωσέ με από το παγκάκι εκατό φορές. Ζήτησέ μου βοήθεια, φώναξέ με, ξύπνα με μέσα στη νύχτα. Να μου μιλάς, να με ρωτάς και να με ακούς. Και θέλω να προσέχεις τον εαυτό σου, σα να είσαι το πολυτιμότερο κόσμημα του κόσμου.


Με ρωτάς αν θα ζω για πάντα, φοβάσαι μήπως πεθάνω. Χαμογελάω και σε καθησυχάζω. Σου απαντάω ότι θα είμαι πάντα κοντά σου και θα σε προστατεύω. Αφήνω να προσποιηθούμε ότι δεν θα πούμε αντίο ποτέ.


Έχω μόνο έναν τρόπο για να κρατήσω την υπόσχεσή μου αληθινή. Να επαναλαμβάνω συνέχεια όσα θέλω να σου μάθω, σαν να σε προετοιμάζω για μια στιγμή που παρά την απεριόριστη αγάπη και θέλησή μου, δεν θα μπορέσω να είμαι κοντά σου. Επαναλαμβάνομαι για να σιγουρευτώ, ότι αν κάποια στιγμή δεν είμαι, μέσα σου θα έχεις όλες τις απαντήσεις.


Θα μάθεις κάποτε, ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα πάντα. Ότι δεν είχα όλες τις απαντήσεις. Ότι δεν είχα ιδέα πώς να είμαι μαμά. Θα ξαφνιαστείς όταν συνειδητοποιήσεις ότι τελικά, φοβόμουν τόσα πολλά πράγματα, αλλά ταυτόχρονα κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει από το να σε αγαπώ τόσο, ώστε όλα να τα ξεπερνάω. Μέχρι τότε, κράτα αυτό: Άκουσέ με.

©2018 by A Zed Story. Proudly created with Wix.com

bottom of page