Είχαμε μείνει εκεί που περνούσα το Πάσχα στην Πάρο με την Κλαίρη. Εκεί όπου γιορτάζαμε Μεγάλη Παρασκευή τα γενέθλιά της, ωσάν σε κρυφό σχολειό, και κρύβαμε τ...

Φέτος το Πάσχα δεν θα πηγαίναμε πουθενά, ούτως ή άλλως, λόγω του μωρού. Παραήταν μικρό για να ταξιδέψει, αλλά ακόμη και για να πάει στην εκκλησία (ή να κρατή...

Είναι αλήθεια, ήθελα να είσαι κορίτσι. Οι εβδομάδες περνούσαν και κανείς δεν μπορούσε να το πει με βεβαιότητα, όσο όμως δεν φαινόταν κάτι, τόσο περισσότερο π...

Οι μέρες δεν περνούσαν και είχα σαρώσει όλο το ίντερνετ διαβάζοντας κάθε λεπτομέρεια για τα πάντα, από τη σύλληψη, μέχρι την αποστείρωση των μπιμπερό και τη ...

Όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, η δουλειά μου έχει κάποια σχέση με τον κλάδο υγείας τέλος πάντων, κυρίως τη μαιευτική και την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Κάπω...

Σας έλεγα λοιπόν, ότι το πατρικό σπίτι του παππού δεν το είχα δει ποτέ από κοντά, παρά τις τόσες ιστορίες που είχα ακούσει για αυτό. Κι όμως, όταν βρέθηκα στ...

Έπειτα από δύο ειδυλλιακές ώρες μέσα στο αμάξι, από το Ηράκλειο ως τα Χανιά, φτάσαμε στην Παλιά Χώρα σέρνοντας τη βαλίτσα που πάνω της είχε το σακβουαγιάζ, π...

Στο ψυγείο είχε μείνει μονάχα μια μισοάδεια Veuve Clicquot. Όλα τα άλλα ράφια ήταν άδεια, το στομάχι του γουργούριζε. Τον πάγκο της κουζίνας κοσμούσε ένα χρυ...

Η Χουάνα προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της ότι δεν φοβάται και ότι δεν αγχώνεται. Επαναλάμβανε στον εαυτό της τα λόγια της Προϊσταμένης, «τι αγχώνεσαι; Δεν...

Σήμερα θα σας μιλήσω για την πρώτη μου δουλειά, η πρώτη φορά που έβαλα σακάκι και πήγα για την πρώτη μου συνέντευξη και όλα όσα ακολούθησαν μετά από αυτό! Εί...

Η Πέτρα ήταν πάντοτε γυναίκα που της άρεσαν τα λούσα, οι καλλωπισμοί, τα αρώματα και κυρίως τα κοσμήματα. Σε εκείνη τη φάση της ζωής της ήταν ιδιαιτέρως χαρο...

Όλα ξεκίνησαν στη Β’ Γυμνασίου, στο μάθημα της Ιστορίας. Με αυτόν τον καθηγητή δεν θα τα πήγαινα καθόλου καλά, για ανεξήγητους ακόμη τότε λόγους. Από την επό...