Έχετε παρατηρήσει βεβαίως ότι τα τελευταία χρόνια οι κατσαρίδες είναι πανίσχυρες και τεράστιες. Fun fact: αν και δεν είναι το γρηγορότερο έντομο στον πλανήτη, είναι γρήγορες, τόσο γρήγορες που μπορούν να διασχίσουν 50 ανθρώπινα σώματα κατά μήκος…. το δευτερόλεπτο. Μάλιστα σηκώνουν και τα δύο πίσω ποδαράκια για να πάρουν φόρα και τρέχουν, όπως οι άνθρωποι. Για να μη λέτε ότι τα βγάζω από το κεφάλι μου, η κατσαρίδα μπορεί να τρέχει έως 3,4 μίλια την ώρα.
Τι είναι αυτό που φοβάμαι τόσο πολύ στην κατσαρίδα; Νούμερο 1 φόβος μη με αγγίξει. Μην με ακουμπήσει, μη με διασχίσει, περπατήσει πάνω μου, με γαργαλίσει με τις κεραίες της, ακόμη και να με δαγκώσει. Μπορεί να πεθάνω ακαριαία από την ανατριχίλα μου και μόνο. Αλλά για να στο μετριάσω, δεν είναι ότι δεν το έπαθε και ποτέ κανείς, αλλά ένα δάγκωμα κατσαρίδας μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, κνησμό, ερυθρότητα και πρήξιμο στο δέρμα. Οι κατσαρίδες είναι μία από τις πιο κοινές πηγές αλλεργιογόνων παγκοσμίως. Εκτός από την πρόκληση αλλεργικών αντιδράσεων, οι κατσαρίδες μπορούν επίσης να προκαλέσουν άσθμα και αλλεργική ρινίτιδα. Καταλαβαίνεις λοιπόν, ότι ο φόβος είναι υπαρκτός αλλά δεν φοβάμαι το άσθμα, φοβάμαι το καρδιακό επεισόδιο που ίσως μου προκαλέσει μια τέτοιου είδους επαφή.
Η αναμέτρηση...
Πάμε τώρα σε πιο ρεαλιστικές καταστάσεις, όπου είσαι σπίτι και εμφανίζεται μια κατσαρίδα. Τα καλά νέα είναι ότι την είδες. Τα κακά νέα είναι ότι είναι καλοκαίρι και πιθανώς είσαι ξυπόλυτος και δεν έχεις πολύ χρόνο να φορέσεις παπούτσι. Τα ακόμη χειρότερα νέα είναι ότι πολύ πιθανό να έχει και παρεούλα που δεν έχεις δει ακόμη… Ο μύθος ότι άμα τη σκοτώσεις με παπούτσι παντόφλα κλπ αφήνει τα αυγά της είναι μπαρούφα, γιατί πλέον τα κοινά spray δεν της κάνουν τίποτα! Πρέπει να το αδειάσεις σχεδόν όλο για να δεις αποτέλεσμα. Απλώς όταν της επιτεθείς και τα κακαρώσει, πρέπει να απολυμάνεις το φονικό όπλο και το σημείο όπου έπεσε νεκρή. Και επειδή μέχρι τώρα θα με έχεις περάσει για ερασιτέχνη, να σε προλάβω και να σου πω ότι όλα αυτά είναι ευκόλως εννοούμενα και όλη η ουσία είναι να κάνεις τα πάντα προληπτικά πριν έρθεις σε αυτή τη δύσκολη θέση.
Προληπτικά λοιπόν, κάνεις απολύμανση από το Μάρτιο, με επαγγελματία ή ακόμη καλύτερα συνεργείο. Επαναληπτικά η απολύμανση καλό είναι να γίνει ειδικά αν έχει βρέξει φουλ όπως γίνεται συνήθως την άνοιξη. Στους χώρους όπου συχνάζουν καλό είναι να κρύβεις πάντα δολωματικούς σταθμούς που πουλάνε στα σουπερμαρκετ. Και αν δεις κατσαρίδα πχ στην κουζίνα, μη ξεχάσεις το τζελ – οδοντόπαστα. Το ζητάς από φυτώριο… Είναι ένα σωληνάριο σαν οδοντόπαστα όπου βάζεις μια μπιλίτσα μικρή ανά κάποια απόσταση που λένε οι οδηγίες… Αυτό είναι" φαγητό" για την κατσαρίδα, αλλά στην πραγματικότητα τους προκαλεί κανιβαλισμό, οπότε σιγουρεύεσαι ότι αν υπάρχουν κι άλλες κρυμμένες, θα εξοντώσει η μια την άλλη τρώγοντας τη – θα έχεις και λιγότερα πτώματα να μαζέψεις.
Ένα άλλο θαυματουργό δηλητήριο είναι το k-othrine σε σκόνη, πάλι το προμηθεύεσαι από φυτώριο και με μεγάλη προσοχή γιατί είναι φουλ ισχυρό και τοξικό, το διαλύεις σε νερό και ψεκάζεις μέσα κι έξω από το σπίτι σου με ένα ντισπένσερ. Γύρω από τα παράθυρα, κάτω από τις πόρτες και μπαλκονόπορτες, σιφώνια, οτιδήποτε είναι πιθανό πέρασμα. Έξτρα μπόνους, θα στα διώξει όλα, ακόμη και τα κουνούπια. Προφανώς δεν θα πιάσεις να σφουγγαρίσεις αμέσως μετά…
Όλα αυτά με τις χλωρίνες και τα πετρέλαια, για εμένα δεν λειτούργησαν όταν είχα το ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Ωστόσο δεν νιώθω καθόλου καλά όταν σκέφτομαι ότι κάποια μέρα στο μάλλον σύντομο μέλλον, δεν θα τις πιάνουν ΟΥΤΕ αυτά τα δηλητήρια που σας ανέφερα. Μέσα μου εύχομαι να έχω πεθάνει και να μην προλάβω να ζήσω τέτοιον εφιάλτη.
_____________________________________
Δεν είμαστε μόνοι...
Στο Δυτικό κόσμο, είμαστε προγραμματισμένοι κατά κάποιο τρόπο, να φοβόμαστε τις κατσαρίδες. Από την αρχαία Αίγυπτο κιόλας, οι άνθρωποι έφτιαχναν ξόρκια παρακαλώντας τον θεό Khnum με κεφάλι κριαριού να διώξει τις κατσαρίδες. Στην αρχαία Ρώμη, ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε για την «αηδιαστική» φύση αυτών των παρασίτων. Ακόμη και οι αρχαίοι εν ολίγοις, δεν ήταν κουλ με τις κατσαρίδες. Αυτό που είναι δε παρανοικό αλλά δεν με νοιάζει ΚΑΘΟΛΟΥ, είναι ότι οι άνθρωποι στη θέα μιας κατσαρίδας που περπατάει κοντά μας τσιρίζουμε, ουρλιάζουμε και βρυχόμαστε, ενώ κανείς δεν ουρλιάζει όταν δει κουνούπι, που σημειώστε το αυτό, το κουνούπι είναι σύμφωνα με άρθρο του BBC, το πιο θανατηφόρο ΖΩΟ του πλανήτη. Ίσως όχι αυτά που έχουμε το καλοκαίρι στη βεράντα, αλλά σε άλλους τόπους υπάρχουν τόσο επικίνδυνα κουνούπια που θα ήταν κάπως πιο λογικό, να μας προκαλούν τρόμο.
Μάλιστα, υπάρχει και επίσημα στη λίστα με τις ανθρώπινες φοβίες και φυσικά για ακόμη μια φορά η φοβία αυτή έχει ελληνική ονομασία, δεν σας κάνω πλάκα, λέγεται Katsaridophobia.
___________________________
Story Time
Πριν από λίγα χρόνια ανακαινίζουμε το σπίτι. Αλλάζουμε τα υδραυλικά, πλήρης ανακαίνιση στα μπάνια. Και από τα σιφώνια άρχισαν να βγαίνουν μιλούνια από δαύτες, αλλά αφενός δεν ήμουν παρούσα, βρήκα μόνο κάποια πτώματα… Αφετέρου, δεν ήταν αυτό το σοβαρότερο πρόβλημά μας. Το πρόβλημα ήταν η κουζίνα, όπου επίσης έγινε πλήρης ανακαίνιση και έμεινε ανοιχτό από λάθος, ένα μερεμέτι… Το οποίο μερεμέτι του τοίχου επικοινωνούσε με την αποχέτευση της κουζίνας και από εκεί είχαμε ανεπιθύμητους επισκέπτες για μήνες μέσα στο καταχείμωνο μέχρι να εντοπίσουμε τη δίοδο και να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Οι μήνες περνούσαν, έξω κόντευε να έχει χιόνια και καθημερινά έβρισκα μια ετοιμοθάνατη μεν, αλλά όχι νεκρή, κατσαρίδα στην καινούργια μου κουζίνα. Κοντέψαμε να διαλύσουμε τη νέα μας κουζίνα για να βρούμε το πρόβλημα, μιλάμε για χοντρή ζημιά. Η δε επιδιόρθωση ήταν σχεδόν αδύνατο να γίνει στο 100% γιατί θα έπρεπε πράγματι να τα ξηλώσουμε όλα και να τα ξανακάνουμε από την αρχή. Παρότι λοιπόν εκτέθηκα σε αυτό το πολύ δυσάρεστο ερέθισμα για τόσο μεγάλο διάστημα όπου παραλίγο να εγκαταλείψω το σπίτι… Έχω να πω ότι δεν εξοικειώθηκα καθόλου.
Φταίει και το χρώμα τους. Αν ήταν ροζ ίσως να μην ήταν τόσο τρομακτικές, δεν ξέρω…
Πως είναι δυνατό σε κάποιες χώρες να αποτελούν… ορεκτικό;
Παίρνω όρκο εδώ και τώρα ότι προτιμώ να πεθάνω από ασιτία παρά να φάω κατσαρίδα, αλλά για χάρη της έρευνάς μου, να ολοκληρώσω αυτό εδώ με λίγες παραπάνω ανατριχιαστικές πληροφορίες. Η κατσαρίδα είναι πλούσια σε πρωτεΐνη και διάφορες βιταμίνες που δεν θέλω να ξέρω και καθώς αναπαράγονται πολύ γρήγορα σε μεγάλους πληθυσμούς, κάνουν καλή "φάρμα" και μελετάται πράγματι ως βιώσιμος τρόπος να τραφεί ο ολοένα αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός. Το sustainability μου μέσα!
Εύχομαι να έχω πεθάνει μέχρι τότε!!!!
Η συχνότερη απάντηση στο τι γεύση έχει αυτό το σίχαμα, με τι δηλαδή μοιάζει… θα σας εκπλήξει. Η απάντηση είναι ότι η γεύση της κατσαρίδας θυμίζει καβουρδισμένα αμύγδαλα. Προφανώς έχει σχέση και ο τρόπος παρασκευής του εδέσματος.
Καλούς εφιάλτες αγαπούλες…
Υ.γ. Θα ανέβει σχετικό επεισόδιο με περισσότερα insights στο podcast "Μια Καθώς ΔενΠρέπει Κόρη" στο spotify!
Comments