ALL MOMS MUST NOT DIE

Αυτός είναι ο πιο αληθινός φόβος που αισθάνομαι τους τελευταίους μήνες. Μην πεθάνω. Φοβάμαι πολύ μην πάθω κάτι και δεν προλάβω να δω την κόρη μου να μεγαλώνει, φοβάμαι μην δεν με θυμάται και δεν μπορώ να διανοηθώ πως όλη αυτή η αγάπη που της δίνω εδώ και 21 μήνες, θα θαφτεί (ή καεί, δεν έχω αποφασίσει) μαζί μου, αν κάτι συμβεί. Θα υπάρχουν ελάχιστες, κακές φωτογραφίες κινητού, να με δείχνουν οι συγγενείς μας, μα η ίδια δεν θα θυμάται τίποτα. Αλλά κι ακόμη αν ήταν 3, 4, 5, 10, 12 χρονών... δεν ξέρω πότε θα μου ήταν αρκετό για να ξέρω ότι της έδωσα όσα χρειαζόταν, ότι ήμουν αρκετή, ότι τώρα είναι έτοιμη να με αποχωριστεί. 'Οταν διάβασα τα αντίστοιχα λόγια της Φώφη Γεννηματά, ήταν σαν να διάβαζα την πιο κρυφή μου σκέψη. Εγώ, με όσα μέχρι σήμερα γνωρίζω, είμαι υγιής προς το παρόν, δεν κινδυνεύω. Αλλά υπάρχουν τα τροχαία, τα τυχαία θύματα σε ληστείες ή άλλες ατυχίες, υπάρχει ο γαμημένος κορωνοιός... και το μυαλό δεν σταματά να σκέφτεται όλα όσα μπορεί να σου συμβούν και να πάρεις κάρτα εξόδου απρόοπτα.

Το μόνο παρήγορο σε αυτά, είναι πως βρήκα κι άλλες μαμάδες που το σκέφτονται και το φοβούνται και υποπτεύομαι iσχύει για όλες ανεξαιρέτως, σου έρχεται μια κάποια φλασιά, κάποια φάση σου περνάει από το μυαλό, (ότ)αν είσαι μαμά. Φυσικά πέρα από τον δικό σου τραγικό θάνατο, φοβάσαι κάθε δευτερόλεπτο μη συμβεί κάτι στο μωρό σου, αυτό δεν σταματάει ποτέ, ούτε καν όταν το μωρό σου γίνει ενήλικας. Δεν ξέρω τι είναι πιο φρικτό... Όλα αυτά είναι φρικτά και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταματάμε να τα συζητάμε και να τα σκεφτόμαστε αλλά ήθελα να το αφήσω εδώ να υπάρχει, μήπως κάποια από εσάς πιστεύει ότι είναι τρελή που της έρχονται τέτοια στο κεφάλι. Δεν είσαι μόνη καλή μου...! Είμαστε όλες τρελές και φοβικές.

Επίσης, είδα το MAID (Οικιακή Βοηθός) στο Netflix αυτές τις μέρες που είμαι σπίτι αντί για το γραφείο (θα ξηγηθώ παρακάτω). Δεν με έχει αγγίξει ποτέ άλλη σειρά όπως αυτή και ξέρω ότι αν την έβλεπα πριν από 2-3 χρόνια δεν θα ήταν το ίδιο. Γιατί δεν ήμουν μαμά. Γιατί θα το έβλεπα από τη σκοπιά του παιδιού και δεν είναι το ίδιο. Η Άλεξ (πρωταγωνίστρια) κακοποιείται συναισθηματικά από τον σύντροφο και πατέρα της κόρης της και αποφασίζει να φύγει από την παράγκα που ζουν με λίγα δολάρια, όπου στη συνέχεια τα χάνει όλα στην κυριολεξία και δίνει το τελευταίο 1 δολάριο για να πάρει μια κούκλα στο παιδί της, ενώ η ίδια λιποθυμά από την πείνα. Δεν έχει ούτε συγγενείς ούτε φίλους να τη στηρίξουν. Έχει όμως το παιδί της στην αγκαλιά της και κυριολεκτικά είναι αποφασισμένη να ζήσει με το τίποτα και να βρει άκρη, γιατί "ζει για την κόρη της". Δεν θα δώσω άλλα σπόιλερς... Θα πω μόνο πόσο ευγνώμων είμαι που έχω έναν υπέροχο σύντροφο... Που οι οικογένειές μας είναι υγιείς και παρόντες αν τους χρειαστούμε... Που το παιδί μου έχει στέγη, τροφή, παιχνίδια... Και που κατάλαβα βλέποντας αυτή τη σειρά ότι για το παιδί μου έχει σημασία μόνο που έχει εμένα και την αγκαλιά μου. Δεν έχει ιδέα πόσο τυχερή είναι! Δεν έχει ιδέα ποια είναι ή όχι η αξία ενός δολαρίου/ευρώ... Θα μπορούσε να παίζει μαζί μου μόνο με τα χέρια μας και τις γκριμάτσες κι ένα σκισμένο σεντόνι που θα γινόταν σκηνή και θα παίζαμε με τις σκιές και το φως... χωρίς ούτε ένα παιχνίδι, χωρίς μαλακή μοκέτα, χωρίς στολίδια και περιτυλίγματα. Για τα παιδιά, σε αυτές τις μικρές ηλικίες κυρίως, είμαστε όλος τους ο κόσμος και είμαστε τόσο μα τόσο τυχερές! Μπορούμε να τους παρέχουμε τα πάντα, ακόμη κι όταν δεν έχουμε τίποτα. Γιατί τα πάντα είναι η μαμά τους.

Να μου πεις, τώρα το κατάλαβες ότι είσαι τυχερή; Όχι, νιώθω ευτυχισμένη κάθε μέρα που έχω αυτό το υπέροχο πλάσμα στην αγκαλιά μου. Αλλά κάποιες μέρες συγκινούμαι περισσότερο, κάποιες φορές γίνεται πιο συνειδητή αυτή η ατελείωτη, πηγαία αγάπη. Κάποιες φορές φοβάμαι περισσότερο...

Δεν μπορούσα να φανταστώ τίποτα καλύτερο από το να έχω μια κόρη... Και συμβαίνει, να υπάρχει τελικά κάτι ακόμη καλύτερο. Να έχω δύο κόρες! Την δεύτερη την περιμένω σύντομα, με μεγάλη ανυπομονησία και με ακόμη περισσότερο προκαταβολική αγάπη, γιατί τώρα έμαθα πια... ξέρω τι να περιμένω... ξέρω τι σημαίνει μητρότητα και πως αυτή η σχέση με κάνει τον πιο αδύναμο και συνάμα τον πιο δυνατό άνθρωπο πάνω στη Γη.

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από την επίσκεψή μας στο xplore Athens, στο Aquarium του Golden Hall, περάσαμε υπέροχα, να το δοκιμάσετε!