Ήταν Παραμονή Πρωτοχρονιάς, εκείνα τα χρόνια οι περισσότερες οικογένειες γιόρταζαν στα σπίτια τους, δεν υπήρχαν παραδόσεις σε κλάμπς και ...

Όπως σας έχω γράψει και παλαιότερα, δυσκολεύτηκα αρκετά να κάνω φιλίες όσο πήγαινα σχολείο, κυρίως στο Δημοτικό. Έχω αρκετές δυσάρεστες α...

Μια διαρκής αίσθηση αναμονής με ακολουθεί πολλά χρόνια τώρα. Μάθαμε να ζούμε έτσι; Περιμένοντας να τελειώσεις το σχολείο, μετά να πάρεις ...

Πρώτη εβδομάδα επιστροφής στη δουλειά και φαίνεται άλλαξαν πολλά… Τα καλά νέα είναι ότι πράγματι είναι πιο ξεκούραστο να δουλεύεις, από τ...

Αχ, αγαπητοί μου φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι! Σας γράφω από τον καναπέ μου, είναι Παρασκευή και 13 του 2020 και προς το παρόν δεν έχει έρ...

Vacation baby (with) Part1: Morning Routine Την πρώτη ημέρα των διακοπών μου διαπίστωσα ότι το ζω. Ζω αυτό που ονειρευόμουν. Ήρθε επιτέλο...

Κάποια χρόνια πριν τη συγκατοίκηση, ένα άλλο καλοκαίρι, ο Πτι Κερ Χάρης είχε γενέθλια και είχα την πρόθεση να πάμε σε ένα εστιατόριο, με ...

Αφορμές για την πρόταση γάμου υπήρξαν πολλές. Καταρχήν, αυτά τα τέσσερα τελευταία χρόνια που σας περιγράφω, έχουμε πάει στη Σαντορίνη πολ...

Θα κάνω μια άσχετη εισαγωγή, αλλά σχετική στο τέλος αυτής της ιστορίας (που δεν βρίσκεται στο παρόν ποστ για να σας κρατήσω σε αγωνία) Αχ...

Ας μιλήσουμε για κάτι «κοντέπορέρι», είπε ο Τζέραρντ εκ του Χάρλεμ. Ναι, αρκετά εξυμνήσαμε το παρελθόν. Τα νιάτα είναι υπερεκτιμημένα άλλ...

Guess what… Σας γράφω με ένα λάπτοπ, από το μπαλκόνι στην Πάρο, εκείνο που κάποτε, σε ένα σφάλμα του Μάτριξ, έγινε πέρασμα σκουληκότρυπας...

Είμαι ένας αρκετά περίεργος άνθρωπος και χάρη στις περιέργειές μου, μου έρχονται στο μυαλό διάφορα topics για αυτό εδώ το μπλόγκ. Προφανώ...

Η αφηγήτρια & η επίθεση από φρυγανιά Με μάτια κόκκινα και δακρυσμένα, μαύρα ζουμιά να κυλάνε από τα μάγουλά της, βρεγμένη και λερωμένη κα...

Αυτή είναι η ομορφότερη αλλά και η πιο στενάχωρη ιστορία που σας έχω αφηγηθεί ποτέ. Είναι η Ιστορία του Τζέρι… 2018: Κάθομαι στο σαλονάκι...

Δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω αυτό που θέλω να γράψω. Ίσως με το πως νιώθω, αλλά ούτε για αυτό μου έρχονται κατάλληλες λέξεις. Καλύτερα να μεί...

Είχαμε μείνει εκεί που περνούσα το Πάσχα στην Πάρο με την Κλαίρη. Εκεί όπου γιορτάζαμε Μεγάλη Παρασκευή τα γενέθλιά της, ωσάν σε κρυφό σχ...

Φέτος το Πάσχα δεν θα πηγαίναμε πουθενά, ούτως ή άλλως, λόγω του μωρού. Παραήταν μικρό για να ταξιδέψει, αλλά ακόμη και για να πάει στην ...

σαράντισμα μωρού, γενέθλια, ζόμπι και καραντίνα... σπάνια μαθήματα ζωής που πήρα φέτος!

Από την αρχή της εγκυμοσύνης μου είχα έγνοια την τριχωτή μας κόρη, Ίντι. Αναρωτιόμουν αν καταλαβαίνει ότι είμαι έγκυος, αν μυρίζει ή ακού...

Οι ομορφότερες διακοπές της ζωής μου είχαν λίγο πόνο, κράτησαν μόλις 4 ημέρες και 3 νύχτες και ενώ όταν ξεκινήσαμε ήμασταν δύο, επιστρέψα...