top of page
  • Εικόνα συγγραφέαAlexia Zervoudi

My Herritage: η σκούφια μου κρατάει από...


Πριν από λίγο καιρό, έμαθα ότι είμαι κατά 0,9% από τη Νιγηρία... Το υπόλοιπο 99,1 το ψιλοξέραμε...


Πως γκένεν ατό; Στην πράξη, έκανα αυτό το τεστ που βρίσκει την εθνικότητά σου βασιζόμενο στο dna σου! Σου στέλνουν ένα kit, κάπως σαν το σελφ τεστ, και στέλνεις λίγο σάλιο (στοματικό επίχρισμα) πίσω στο Texas και σε λίγο καιρό, λαμβάνεις τα αποτελέσματα! Αν κρίνω από το 99.1% μπορώ να σας πω ότι είναι έγκυρο. Προφανώς και είμαι περισσότερο Ελληνίδα από όλα τα άλλα, μα και τα άλλα έχουν λογική εξήγηση, καθότι μη ξεχνάμε ότι έχω γιαγιά Γαλλίδα, από το Νότο της Γαλλίας, την Οξιτανία, που δεν απέχει πολύ από την Ισπανία κι εδώ βρίσκουμε το 19,2% μου. Ιβήρα κυρίες και κύριοι.


Όσο για τη Βορειοαφρικανική μου καταγωγή, το 5,2% μου είναι από την Αίγυπτο και αυτό το ψιλοξέραμε επίσης. Το πιο συγκλό όμως, είναι που έχω Νιγηριανό αίμα και είναι συναρπαστικό, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το γιατί. Είμαι Αφρικανή κατά 6,1% επί του συνόλου των αποτελεσμάτων μου!


Λίγο καιρό μετά, έκανε το ίδιο τεστ ένα πολύ πολύ στενό συγγενικό μου πρόσωπο και τα αποτελέσματα επιβεβαιώθηκαν. Τα δικά του ήταν ακόμη πιο συναρπαστικά, διότι πάνε ακόμη πιο πίσω σε γενιές προφανώς και εκεί είχαμε αποκαλύψεις, όπως ποσοστά από διάφορες αραβικές χώρες και το Αφγανιστάν ακόμα. Κάτι που ίσως εξηγεί το ότι είμαστε λίγο μελαμψούληδες και όταν ταξιδεύουμε σε αραβόφωνες χώρες μας περνάνε για δικούς τους!


Θυμήθηκα αυτή την ιστορία με αφορμή τον Πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας, δεν επηρέασε πουθενά τη ζωή μου το γεγονός ότι είμαι (και) Αφρικανή και οι πρόγονοί μου Άραβες. Σκέφτηκα μόνο, ότι δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα σύνορα και δεν θέλω κανένας λαός να υποφέρει με πολέμους. Δεν έχουμε ιδέα καν ποιοι είμαστε! Είμαστε απλώς άνθρωποι που έτυχε να γεννηθούν εδώ ή εκεί... Από την άλλη, καταλαβαίνω ότι κι αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω, δεν θα μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά. Είναι σχετικά απλό:


Ο Άνθρωπος αν δεν ενταχθεί σε ομάδες τον τρώνε τα θηρία. Δημιουργεί ομάδες, που γίνονται κοινωνίες, που γίνονται χώρες. Ναι, είναι τόσο απλό. Πάνω σε αυτό, το τόσο απλό, δημιουργήθηκαν πιο περίπλοκα συστήματα: οι Ενώσεις χωρών και οι οικονομίες. Κι εκεί, χάσαμε τη μπάλα κυρίες και κύριοι... Παρότι το να γυρίζαμε το χρόνο πίσω είναι μια ουτοπία, η σκέψη ότι θα τα κάναμε ξανά και ξανά τα ίδια είναι θλιβερό. Το αναπόφευκτο είναι θλιβερό. Μπορεί να μη λεγόμασταν Ελλάδα, η Ιταλία να είχε σχήμα δέντρου αντί μπότας, η Ρωσία να ήταν Αρκουδία... Μπορεί να μιλούσαμε Φοινικικά ή Κινέζικα... Αλλά πάλι θα ήμασταν μια χώρα με σύνορα και γείτονες, φίλους και εχθρούς. Κάποιος θα ανακάλυπτε το μαχαίρι για να κόβει τα τρόφιμα να τα μοιράζει στα μέλη της ομάδας του και κάποιος από αυτή την ομάδα, θα χρησιμοποιούσε το ίδιο μαχαίρι για να σκοτώσει έναν άλλον άνθρωπο.


Είμαστε μια σκέτη αποτυχία, μια τεράστια απογοήτευση και σίγουρα η ντροπή του ζωικού βασιλείου.


Δεν είναι κακό να αγαπάς την πατρίδα σου, να νιώθεις πιο κοντά σε μια κουλτούρα παρά σε μια άλλη. Αλλά είναι καλό που και που να αναλογιζόμαστε αυτή την αλήθεια. Ότι είμαστε όπου είμαστε από τύχη! Να χρησιμοποιούμε το μοναδικό προτέρημα του ανθρώπου, τη ΛΟΓΙΚΗ.





72 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
bottom of page