Ήταν μια φρικτά ζεστή μέρα και στο λιμάνι της Kailua kona γινόταν μεγάλος συνωστισμός. Τουριστικοί πράκτορες έψαχναν τους πελάτες τους, τουρίστες έψαχναν ταξί, ξενοδόχοι έψαχναν πελάτες… Κόσμος και ντουνιάς κατέφθανε με τα πλοία για τις διακοπές του, ανάμεσά τους και οι ταλαίπωροι κουμπαροσυγκούμπαροι...
Οι κουμπαροσυγκούμπαροι είχαν ταξιδέψει μέρες ολόκληρες από την άλλη άκρη της Γης, με το νέο Blue Star Χαβάη. Για να φτάσουν στη Χαβάη είχαν περάσει από όλα τα νησιά της Μεσογείου, κατόπιν του Ινδικού και του Ειρηνικού ωκεανού, με μοναδικό σκοπό τους να τελέσουν το καθήκον τους και να παντρέψουν τον φίλο τους και κουμπαροσυγκούμπαρο από άλλης φοράς κουμπαριά. Έτσι έκαναν εκείνα τα χρόνια οι κουμπαροσυγκούμπαροι, πάντρευαν ο ένας τον άλλον.
Ο Βάγγος εκείνη την ημέρα εργαζόταν σκληρά, καθώς είχε αναλάβει τη μεταφορά από το λιμάνι, κάποιων γάλλων τουριστών και την ξενάγησή τους στο ηφαίστειο Μάουνα Κέα. Εργαζόταν στον τουρισμό, όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι του Μεγάλου Νησιού, καθώς είχε γίνει μόνιμος κάτοικος ο ίδιος, για χάρη της ντόπιας καλλονής, Huna, της νησιώτισσας που του είχε κλέψει την καρδιά και σε λίγες ώρες θα την παντρευόταν. Παρ’όλ’αυτά ξέκλεψε λίγο χρόνο για να παραλάβει τους κουμπαροσυγκούμπαρους με το βανάκι του, με όνομα «Μαύρο Τυροπιτάκι» (σε ελεύθερη μετάφραση) και να τους αφήσει σε κάποια παραλία, να λιαστούν, μέχρι να έρθει η ώρα του Γκράντε Μπάτσελορ. Η Huna από την άλλη, έπλεκε τα μαλλιά της και χάιδευε στοργικά την κοιλιά της, αναμένοντας τις κουμπαροσυγκουμπάρες της και για την ακρίβεια, την κουμπάρα της με την κόρη της και την ανύμφευτη σύντροφο, που ήταν και λίγο παστρικιά, του τρίτου κουμπαροσυγκούμπαρου. Ο τρίτος κουμπαροσυγκούμπαρος ήταν ο μόνος που είχε ξεφύγει από την παντρειά και όπως όλα έδειχναν, περισσότερο είχε καταφτάσει στη μακρινή Χαβάη για το μπάτσελορ πάρτι, παρά για το γάμο.
Ο γάμος θα γινόταν πολιτικά, καθότι η τοπική θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με την ορθόδοξη. Οι Χαβανέζοι είναι πολυθειστές, και ανάμεσα στους θεούς τους συγκαταλέγονται τα ζώα και τα στοιχεία της φύσης, όπως για παράδειγμα τα κύματα.
Πράγματι, το βραδάκι οι κουμπαροσυγκούμπαροι μαζεύτηκαν στο σπίτι του ζευγαριού στο χωριό Honamu, για μερικές μπιρίτσες και όλα έβαιναν καλώς, ώσπου κάποιος από τους κουμπάρους προθυμοποιήθηκε να πάει να πετάξει τα σκουπίδια που είχαν μαζευτεί βουνό από τα τενεκεδάκια της μπίρας. Ο δεύτερος κουμπάρος αποφάσισε να τον συνοδεύσει, γιατί ο τενεκές ήταν αρκετά μακριά. Έτσι, ο γαμπρός που δεν γινόταν να αφήσει τους κουμπάρους του να ψάχνουν τον τενεκέ στα σκοτεινά, θα πήγαινε μαζί τους για παρέα και όλοι μαζί θα πετούσαν τα σκουπίδια και μετά θα επέστρεφαν στο σπίτι, να συνεχίσουν το χαλαρό ημιγλέντι με τα γυναικόπαιδα, που κάθε άλλο, παρά με μπάτσελορ έμοιαζε. «Σε είκοσι λεπτά θα είμαστε πίσω…», είπε στα χαβανέζικα ο Βάγγος, «αγάπη μου», συμπλήρωσε με έμφαση, όταν η Huna σήκωσε το φρύδι και άγγιξε με υπονοούμενο την παντόφλα της.
Αυτή ήταν η τελευταία φορά που τους είδαν οι γυναίκες τους, κάπου κοντά στην οδό Kapiolani, λίγα μέτρα μακριά από τον πλησιέστερο σκουπιδοντενεκέ…
(συνεχίζεται)