Μαθαίνουμε τελικά από τις εμπειρίες και τα λάθη μας και αν ναι, μήπως αυτό μας ξεχωρίζει από εκείνους που δεν; Μας προσδίδει ωριμότητα ή ευφυία, ή είναι απλά ένα τυχαίο γεγονός;
Το να μαθαίνεις από τις εμπειρίες και τα λάθη σου, είναι ή δεν είναι κάτι ζωώδες ούτως ή άλλως, όπως ο σκύλος μαθαίνει να μην κατουράει μέσα στο σπίτι;
Η μνήμη...
Έχεις νευριάσει ποτέ με τον εαυτό σου, επειδή νιώθεις ότι πολλές άχρηστες πληροφορίες πιάνουν χώρο στον εγκέφαλό σου; Έχεις τρομάξει ποτέ, ότι θα φτάσεις σε σημείο να μην μπορείς να μάθεις τίποτα άλλο από "εδώ και πέρα", διότι δεν υπάρχει επαρκής χώρος;
WROOOONG!
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει 1 δις νευρώνες, ένα πολύ περίπλοκο σύστημα που προσδίδει στον άνθρωπο 2,5 petabytes μνήμη. Για να καταλάβεις πόσο χώρο αποθήκευσης έχει ο εγκέφαλός σου, ένα petabyte αντιστοιχεί σε 1024 terabytes. Οπότε, υπάρχει χώρος, στο εξής μπορείς να μην ανησυχείς πλέον για αυτό, αλλά περισσότερο να σε αγχώνει που δεν αξιοποιείς επαρκώς αυτό το χώρο. Αν ας πούμε θέλεις να μάθεις μια ξένη γλώσσα παραπάνω, μπορείς να το κάνεις, το πιθανότερο.
Η μνήμη σου αφορά στη βραχυπρόθεσμη μνήμη (να θυμάσαι ας πούμε, που πάρκαρες το αμάξι σήμερα το πρωί, ή τι έφαγες χθες το μεσημέρι...) και στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Χάρη στη μνήμη σου αυτή, γνωρίζεις ότι αν αγγίζεις μια αναμμένη λάμπα θα καεί το δαχτυλάκι σου, ότι το εργαλείο που χρησιμοποιείς για να κόψεις ονομάζεται "μαχαίρι", συνδέεις άτομα με μυρωδιές κλπ (σημασιολογική μνήμη). Υπάρχει και η μνήμη κατά την οποία έχεις καταβάλει μια συνειδητή προσπάθεια για να την αποκτήσεις, όπως το παράδειγμα με την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας που σου έγραψα παραπάνω. Ναι, είναι γεγονός, μπορείς να κάνεις όοοοολα αυτά ταυτόχρονα και πολλές φορές. Τρομερό;
Φυσικά και η μνήμη έχει να κάνει με την ευφυία και την ικανότητα να μαθαίνεις πράγματα... και αυτά είναι γενικές παραδοχές, δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι επειδή έχουν τον ίδιο χώρο μνήμης από την κατασκευή τους, είναι το ίδιο έξυπνοι. Αλλά σίγουρα, δεν είναι αδύνατο, χάρη στη μνήμη τους, όσο χαζοί κι αν είναι, να μάθουν από ένα λάθος, που είναι και το ζητούμενο αυτού εδώ του άρθρου. Για τα υπόλοιπα, (γιατί δηλαδή υπάρχουν χαζοί ενώ έχουν την ίδια μνήμη με τους έξυπνους), ας απαντήσει ένας νευρολόγος!
Γιατί επιμένω τόσο πολύ να σας πείσω ότι πρέπει να έχετε εμπιστοσύνη στη μνήμη σας και να μαθαίνετε από αυτή; Έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου στην καλή μας μνήμη και όχι στην επανάληψη, γιατί, ας πούμε, πόσες φορές πρέπει να κινδυνεύσει η ζωή σου, για να μάθεις ότι έχει αξία;
Αν η ζωή σου, ή η ζωή κάποιου που αγαπάς, κινδύνευσε θανάσιμα... επαναξιολόγησε τα ανούσια νεύρα, το κακό φαγητό, την επικίνδυνη οδήγηση. Μην ξεχνιέσαι και μετά από λίγο καιρό κάνεις τα ίδια...
Είναι προφανές, ότι ο σκύλος θα μάθει με την επανάληψη, ότι δεν πρέπει να κατουράει μέσα στο σπίτι. Δεν είναι προφανές, ότι θα πρέπει κάποιος να πεθάνει εκατό φορές για να προσέχει. Ο σκύλος σου, που τόσο θαυμάζεις, έχει memory span γύρω στα 27 δευτερόλεπτα. Ακόμη κι ο βάτραχος τα πάει καλύτερα από άποψη μνήμης, με ρεκόρ 1 ολόκληρο λεπτό. Η κότα, που την τρώμε ενώ τον σκύλο όχι, μπορεί να κρατήσει στη μνήμη της τη σφαγή της φίλης της μπροστά στα έκπληκτα μάτια της, έως 7 μήνες... Το χρυσόψαρο που βασάνισες ήταν ήσουν μικρός, δεν ξεχνάει κάθε 3 δευτερόλεπτα, αλλά κάθε τρεις μήνες και ο ελέφαντας έχει τη λιγότερη μνήμη (18 χρόνια) από ένα κακόμοιρο γαϊδουράκι (25 χρόνια). Για να φτάσουμε σε εσένα, Άνθρωπε, που η μνήμη σου μπορεί να κρατήσει από 30 χρόνια έως για πάντα?!; (επίσης, το ότι το πιο κοντινό σε εμάς είναι ο γάιδαρος μου λέει πολλά)
Μάθε να μην κατουράς μέσα, Άνθρωπε.
Μάθε να μην βρωμίζεις το περιβάλλον, να σέβεσαι τα ζώα και τους συνανθρώπους σου, να τρέφεσαι σωστά, να εκτιμάς τη μέρα που σου ξημερώνει, να μην πληγώνεις αυτούς που σε αγαπούν, να θυμάσαι αυτούς που "έφυγαν", να μην θέτεις τον εαυτό σου σε κινδύνους που μπορείς να αποφύγεις, να τιμάς την πολύτιμη ζωή που σου δόθηκε.
Είναι εύκολο, αρκεί να θυμάσαι...
Υ.Γ. αν σήμερα-αύριο είναι η μέρα του εξιτηρίου ας πούμε, ή γυρίζεις από κάποια κηδεία... προσπάθησε να το κρατήσεις στη μακροπρόθεσμη μνήμη σου, θα σου φανεί πολύ χρήσιμο αργότερα.