chapter 1
Μετά την περιπέτεια στη Βόρειο Καρολίνα τα πράγματα είχαν ηρεμήσει... Ο Κοντός με τον Ψηλό ζούσανε απομονωμένοι στο μικρό σπίτι στο λιβάδι… Ο Κοντός είχε αφοσιωθεί στο νοικοκυριό, αλλά αυτό δεν ήταν στη φύση του, μέσα του έβραζε, διψούσε για νέες περιπέτειες, μακριά από την ατμόσφαιρα κινδύνου ένιωθε να μην έχει οξυγόνο να αναπνεύσει… Τα όπλα του βέβαια δεν ήταν σκονισμένα, τα χρησιμοποιούσε ως ερωτικά φετίχ, μόνο εκείνο το μπλε αλεξίσφαιρο μπουφάν με το φρουφρού είχε ξεχαστεί στο επάνω μέρος της ντουλάπας,. Η Τσίχλα έκανε σόλο καριέρα, είχε εισχωρήσει βαθιά στην κουζίνα μιας πολυεθνικής και εκπαιδευόταν σε νέα, πολύ εξελιγμένα μηχανήματα, ικανά να σε κόψουν φέτες, να σε κάνουν κομματάκια, να σε ξεπετσιάσουν και να σε ξεφλουδίσουν σαν λαχανικό δεύτερης διαλογής. Όσο για την Αρχιμαφιόζα, είχε γυρίσει στην πιο κρίσιμη πρωτεύουσα της Ευρώπης, την Αθήνα, προσπαθώντας να επουλώσει τα τραύματα της Τουλούζης…και φυσικά δουλεύοντας ακόμα για τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, ως διπλός πράκτορας! Αυτή τη φορά κυκλοφορούσε με ελληνική ταυτότητα.
Η επικοινωνία τους ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και δεν υπήρχε κανένα πλάνο, κι η Βιολέτα Λώρεν είχε καταπιαστεί με την εκπαίδευση μιας ομάδας ανδρών-κομάντο, οπότε ήταν πολύ απασχολημένη στη νέα της καριέρα… Πάντα άλλωστε την εξίταραν τα τεκνά! Η Βιολέτα Λώρεν θα γινόταν σύντομα ένας σύγχρονος θηλυκός Κάπτεν Χούκ, με τους άνδρες της θα όργωναν τις θάλασσες, από τη Βραζιλία μέχρι τη Χονολουλού…
Εκείνο το πρωινό, ο Κοντός έλαβε ένα αναπάντεχο email από το Αφγανιστάν. Επρόκειτο για της εμφάνιση ενός Α.Τ.Ι.Α , άγνωστο μεν, καθόλου εξωγήινο από την άλλη, πίστευε ο Κοντός. Το ίδιο είχε εμφανιστεί προσφάτως και στην Τουλούζη, στην Πάρο και στη Βόρεια Καρολίνα. Οι ντόπιοι βέβαια, πίστευαν ότι είναι οιωνός για την επικείμενη Συντέλεια του Κόσμου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012 κι έτσι ξέσπασε κρίση, που μόνο ένας Κοντός μπορούσε να διαχειριστεί. Άναψε την πίπα του, σούφρωσε τα χείλη του και περίμενε στο σκοτάδι σκεπτόμενος όλα τα πιθανά σενάρια… περίμενε να επιστρέψει ο Ψηλός, που ήταν γνώστης ιπτάμενων αεροσκαφών, άλλωστε πολλά από αυτά τα κατασκοπευτικά κι αντικατασκοπευτικά τα σχεδίαζε ο ίδιος στα υπόγεια της Aibus...
Όταν ο Ψηλός μπήκε στο δωμάτιο, ο Κοντός κοπάνησε το χέρι του στο τραπέζι, «Δεν κατάλαβα! Γιατί άργησες 3 ολόκληρα λεπτά; Φιλιόσουν στο προαύλιο της πολυκατοικίας;! Τέλος πάντων, δεν θα χάσω την υπομονή μου μαζί σου…», ο Ψηλός χαμογέλασε, αυτή η νευρικότητα του Κοντού κι αυτή η καχυποψία ήταν εξαρχής ό,τι αγάπησε σε εκείνον. «Μα…εγώ σου έφερα κεμπάμπ διαίτης!», είπε και τα ακούμπησε στον πάγκο, πήγε να αγγίξει τον διακόπτη «Μηηηηηηη! Μη τολμήσεις να ανάψεις το φως!», ούρλιαξε ο Κοντός. «Μμμμ…γουστάρωωωω!», είπε ο Ψηλός (ψέματα, του άρεσε με αναμμένα τα φώτα). Ο Κοντός όμως δεν είχε καμία διάθεση για σεξ ακόμα, «έλα εδώ! Κοίτα εκείνο το περίεργο φως πάνω από το λιβάδι! Υπάρχει ένα παρόμοιο στο Αφγανιστάν. Κι ένα στην Πάρο. Κι ένα στη Βόρειο Καρολίνα αλλά εκεί είναι Αμερική, μπορεί να είναι πράγματι εξωγήινοι. Τέλος πάντων. Τι πιστεύεις ότι είναι;», είπε ο Κοντός και τον τράβηξε από το σβέρκο για να δει καλύτερα.
«Μμμ.. περίεργο…Σαν u.f.o. είναι…» είπε ο Ψηλός. Ο Κοντός, άκρως ρεαλιστής και τελείως ενάντια στην ύπαρξη εξωγήινης ζωής στη Γη, θύμωσε και του έδωσε μια σφαλιάρα, τσαπ! «Τι λες; Φέρε από την αποθήκη το τηλεσκόπιο!», ο Ψηλός ούτε ήξερε ότι το σπίτι διέθετε τηλεσκόπιο. «Μα έχουμε τηλεσκόπιο ρε αγάπη μου;». Ο Κοντός ξανασούφρωσε τα χείλη με δυσαρέσκεια. «Ναι! Είναι της Μαριγούλας, που το είχε αφήσει στο Νικολά, που παντρεύτηκε τη Μαρί και το δώσανε στην Τσίχλα, που το ξέχασε στο σπίτι του Νάσου, το πήρε η Μαίρη μαζί της στο Παρίσι, το έστειλε πίσω, το παρέλαβε η Αρχιμαφιόζα, το δάνεισε στο Σεντρίνκ, μετά του το έκλεψε η Νούρα, το πήγε στο Μαρόκο…τέλος πάντων, έχουμε! Πήγαινε φέρτο και μην κάνεις άσκοπες ερωτήσεις!»…
Την ίδια στιγμή η Τσίχλα ξύπναγε για να πάει στη δουλειά, η ώρα 5 το πρωί, κι όπως βούρτσιζε τα δόντια της άρχισε να παρατηρεί το περίεργο αυτό αεροσκάφος που φώτιζε όλο το Γκαρόν κι έλεγες ότι θα τους πέσει στο κεφάλι…
chapter 2
Δεν είχε χαράξει ακόμα η αυγή, ο Ψηλός με ένα φακό στο στόμα μπήκε στην αποθήκη… Άρχισε να σκουντουφλάει πάνω σε διάφορα αντικείμενα, κούτες με διάφορα ονόματα «Προικιά της Φαίης», «Προικιά της Μαίρης», «Προικιά της Μαργιγούλας»… Σκαρφάλωσε πάνω στις κούτες, κι επιτέλους έφτασε στη ντουλάπα, όπου πράγματι βρήκε το τηλεσκόπιο. Ο Κοντός αποφάσισε να στείλει επιστολή στο Αφγανιστάν, αναλαμβάνοντας την εξιχνίαση της υπόθεσης. Για μια στιγμή σκέφτηκε να τηλεφωνήσει την Τσίχλα και την Αρχιμαφιόζα, αλλά ύστερα από τον τελευταίο τσακωμό, είχε μουλαρώσει κι ήθελε να τα κάνει όλα μόνος του. Πάντα ήθελε να τα κάνει όλα μόνος του, είχε βαρεθεί να «διορθώνει» και να «ισιώνει» τους άλλους.
Η Αρχιμαφιόζα δεν είχε πάρει πρέφα για όλα όσα συνέβαιναν στον ουρανό της Τουλούζης. Εκείνη κατασκόπευε τον Don Con Bon, έναν ελληνο-αμερικανό επιχειρηματία, που δρούσε ύπουλα εισχωρώντας στην αγορά της χώρας και συγκαλύπτοντας μαύρες μπίζινες. Το δαιμονικό δημοσιογραφικό της ένστικτο είχε αρχίζει να στροφάρει ξανά κι ο σκοπός ήταν, αν δεν καταφέρει να τον ξεμπροστιάσει και να τον βάλει φυλακή, τουλάχιστον να τον κάνει να την ερωτευτεί και να την παντρευτεί! Διεφθαρμένη μέχρι το κόκαλο και η Αρχιμαφιόζα… Κι Τσίχλα, είχε καταφέρει να ελέγχει τη δύναμή της: το γκαντεμοάγγιγμα. Όπως όλα δείχνουν, η πηγή της δύναμής της ήταν η ίδια η τσίχλα, επομένως, όταν δεν μασούσε, δεν υπήρχε κίνδυνος…
Το τηλεσκόπιο ήταν επαγγελματικό και ακριβείας. Ο Κοντός σήκωσε το φρύδι του (όσο του είχε απομείνει γιατί το είχε τσουρομαδήσει, γαϊτανάκι το είχε κάνει για να μοιάζει πιο γκέι) κι απεφάνθη: «Είναι κατασκοπικό, δεν είναι εξωγήινο. Αμόρφωτοι άνθρωποι!», είπε με μια χροιά ξενέρας στη φωνή κι ανακοίνωσε περίτρανα «Αγάπη μου, πάω στο Αφγανιστάν!». Ο Ψηλός δεν μίλησε, δεν είπε τίποτα, ήξερε ότι δεν θα μπορέσει να τον αποτρέψει, ο Κοντός ήταν ήδη στο διπλανό δωμάτιο κι έφτιαχνε βαλίτσα. Ο Ψηλός ξεκρέμασε την οξιτανική σημαία από τον τοίχο και την έβαλε στα κρυφά μέσα στο σακίδιο-αποστολής του Κοντού «για καλή τύχη», άλλωστε ήξερε πόσο πολύ του άρεσε… Ή έτσι νόμιζε. Στην πραγματικότητα ο Κοντός κοίταζε ασταμάτητα στη σημαία, όχι από δέος, αλλά επειδή σκεφτόταν πως θα την ξεφορτωθεί από το σαλόνι. Μήπως αν άνοιγε τα παράθυρα κι έλεγε ότι την πήρε ο βοριάς;
Στην Αθήνα ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα, δεν φυσούσε καθόλου, σε αντίθεση με την Πάρο όπου η Lilou De Bastak, μητέρα της Αρχιμαφιόζας έκανε τις μετεωρολογικές προβλέψεις καθημερινά κι έτσι, έφτασε να παρατηρήσει ένα παρόμοιο Α.Τ.Ι.Α στον ουρανό, νοτιοανατολικά του νησιού, πάνω αριστερά από τον Αγ.Αντώνιο… Το Α.Τ.Ι.Α έδειχνε τον κώλο του στη Νάξο. Η LilouDe Bastak δεν είχε ξαναματαδεί τέτοιο πράμα. Τηλεφώνησε μέσω του δορυφορικού τηλεφώνου της την Αρχιμαφιόζα (η οποία βρισκόταν under water στη λίμνη της Βουλιαγμένης, γι’αυτό δεν έπιανε η Vodafone).
Η Αρχιμαφιόζα, αν και θα ήθελε πολύ να υπήρχαν εξωγήινοι, είπε στη μητέρα της να μην ανησυχεί, και πως το πιθανότερο είναι να πρόκειται για κάποιον αστερισμό. «Μα έβαλα τα κιάλια, στο λέω με σιγουριά, είναι αεροσκάφος…», τη διαβεβαίωσε. Λίγο μετά έβγαλε και φωτογραφία και της το έστειλε με mms (το είχε ανακαλύψει πρόσφατα και της άρεσε). Η Αρχιμαφιόζα θορυβήθηκε. Τι ήταν αυτό στον ουρανό;
Η Τσίχλα το σκεφτόταν επίσης όλη μέρα. Όταν γύρισε από την εκπαίδευση των νέων μηχανημάτων, και μόλις είχε σκοτεινιάσει, πήγε στους ιαπωνικούς κήπους της Τουλούζης, που είναι ήσυχα κι ο ουρανός φαίνεται καθαρός, ξάπλωσε στο γκαζόν, έχωσε μια τσίχλα κι άρχισε να μασάει...Ξάφνου της ήρθε η ιδέα να κάνει φούσκες, μεγάλες, τεράστιες, ώστε να μπορέσει να καταλάβει το μέγεθος αυτού του φωτεινού ιπτάμενου σώματος συγκριτικά, κλιμακωτά, μετρώντας τον όγκο, την απόσταση... Ούτε τηλεσκόπιο, ούτε κιάλια, η Τσίχλα ήταν τόσο καλή στη φυσική που με την απλή αυτή μέθοδο μπορούσε να διακρίνει σχεδόν τα πάντα για το Α.Τ.Ι.Α. …
chapter 3
Ο Κοντός έφτασε στο Αφγανιστάν το ξημέρωμα της 18ης Οκτωβρίου. Οι Αφγανοί και Πακιστανοί πράκτορες τον περίμεναν στο αεροδρόμιο και τον συνόδευσαν με 20 καμήλες έως τον καταυλισμό της Υπηρεσίας. Εκεί της είχαν ετοιμάσει πάρτι-υποδοχής και για να τον ευχαριστήσουν, έπαιζαν με τοπικά όργανα Παντελή Παντελίδη σε διασκευή μέταλ. Έφαγαν πιλάφι με διάφορα καυτερά μπαχάρια και ήπιαν ζεστό τσάι με γιασεμί και μαύρη ζάχαρη. Ο Κοντός είχε αφηνιάσει από τα μπαχάρια και ζητούσε επίμονα κρύο νερό, αλλά αυτό ήταν αδύνατο. Μόνο τσάι…ή μόνο βραστό νερό… αλλιώς, στην εντατική του Ερυθρού Σταυρού κατευθείαν.
Όταν έπεσε ο ήλιος, στην Τουλούζη ήταν ακόμη μέρα, σκοτεινή και βροχερή. Ο «Μάνατζερ», έτσι τον αποκαλούσαν, φώναξε την Τσίχλα στο γραφείο του. «Πράκτωρ Τσίχλα, σήμερα ολοκληρώθηκε η εκπαίδευσή σου στα νέα μηχανήματα. Είσαι έτοιμη να αναλάβεις την αποστολή…». Η Τσίχλα από την αϋπνία άκουγε τα μισά, έγνεφε καταφατικά ό,τι κι αν της έλεγε ο «Μάνατζερ», πήρε το φάκελο με την αποστολή κι εξαφανίστηκε μέσα στην ομίχλη. Έπεσε σε ύπνο βαθύ και ξύπνησε την άλλη ημέρα, έφτιαξε ζεστό καφέ, άπλωσε το ταχίνι με το μέλι πάνω στη μπαγκέτα κι άνοιξε επιτέλους το φάκελο. «Κάνε κομματάκια τον Κοντό», έγραφε μεταξύ άλλων. Η Τσίχλα έμεινε άναυδη… Ώστε τόσο καιρό, την εκπαίδευαν για να βασανίσει και να σκοτώσει τον παλιό της συνεργάτη; Γιατί; Κι αφού είχε ήδη δεχτεί, τώρα πως θα έλεγε όχι; Σε αυτές τις υποθέσεις είναι ο θάνατός σου η ζωή μου… Αυτό που τη δυσαρεστούσε περισσότερο όμως δεν ήταν η θανάτωση του Κοντού, αλλά το ταξίδι στο Αφγανιστάν. Και τι φοράνε εκεί; Τι καιρό έχει; Το μίνι επιτρέπεται; Η φράντζα επιτρέπεται; Πολλά βασανιστικά ερωτήματα άρχισαν να την αγχώνουν…Πάνω στη στιγμή, εμφανίστηκε στο σκάιπ ο δαιμονικός prof. V. «Γκράν Τουρίζεμ», της είπε αποκαλύπτοντας το όνομα της αποστολής. Ώστε το καθηγητής V κρυβόταν πίσω από τον «Μάνατζερ»… Ο καθ. V ήταν το μεγάλο αφεντικό της Εταιρείας, που στις δόξες της, η Συμμορία του Μαρκαδόρου είχε γίνει γνωστότερη κι από τους Άγγελους του Τσάρλι… Η εκδίκηση του Λόρδου Εντουάρ, το Χρυσό Τρίγωνο στο Τζιαμπούρ της Ινδίας και πολλές άλλες αποστολές που στέφθηκαν με επιτυχία…
Η Αρχιμαφιόζα, ύστερα από 3 ημερονύχτια στο βυθό της λίμνης της Βουλιαγμένης, βρήκε όλα τα βυθισμένα στοιχεία του ρεπορτάζ. Αυτή η λίμνη με το απέραντο βάθος έκρυβε πολλά, μεταξύ των οποίων και μια σωβρακοφανέλα του Πάγκαλου, ενός άπληστου πολιτικού που μπανιαριζόταν συχνά στη λίμνη, μέχρι που οι ντόπιοι τον έγδυσαν προς ένδειξη διαμαρτυρίας. «Τα πολιτικά σκάνδαλα στην Ελλάδα έχουν ξοφλήσει… Τίποτα δεν πουλάει πια… Πρέπει να πας στο Αφγανιστάν, κάτι συμβαίνει εκεί κάτω…έχουν αρχηγό έναν κοντορεβυθούλη και κάτι ετοιμάζουν. Να μου τον φέρεις! Τον θέλω ζωντανό!», της είπε η νέα Chef de projet και της έδειξε μια φωτογραφία, τραβηγμένη πριν 2 ημέρες, όπου ο Κοντός μαζί με κάτι άλλους (άγνωστες φάτσες) γλεντάγανε πάνω σε έναν αμμόλοφο, κάτω από το φως αυτού του περίεργου ιπτάμενου αντικειμένου. Η Αρχιμαφιόζα μόλις είδε τον Κοντό τον αναγνώρισε αμέσως. Δεν είπε τίποτα στην Chef, απλώς δέχτηκε την αποστολή για να έχει μια δικαιολογία να πάει κι εκείνη εκεί, ήταν σίγουρη ότι ο Κοντός θα είχε πολλά να της εξηγήσει…
Αυτό το Αφγανιστάν είχε γίνει πολύ της μοδός τελευταία… Και κάπως έτσι, η Αρχιμαφιόζα συναντήθηκε τυχαία με την Τσίχλα στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης όπου γινόταν το τράνζιτ. Η Τσίχλα δεν χάρηκε καθόλου που την είδε, σε όλες τις ερωτήσεις απαντούσε με άλλες ερωτήσεις… Η Αρχιμαφιόζα έτριβε τα νύχια της, ήταν προφανές ότι αυτό το ταξίδι θα ήταν εξαιρετικά «ιδιαίτερο», που λέει και η Τσίχλα. Μέσα στο αεροπλάνο καθόντουσαν μακριά η μια από την άλλη, σαν να μην είχαν τίποτα κοινό πλέον, σαν να ήταν δύο άγνωστες… Κι όμως… Είχαν μια κοινή αποστολή: Να βρουν τον Κοντό… Η μια για να τον σκοτώσει κι η άλλη για να τον κρατήσει ζωντανό και να τον φέρει πίσω στην Ελλάδα…
chapter 4
Σε ένα τέτοιο ταξίδι και με μια τέτοια αεροπορική εταιρεία, θα ήταν μεγάλη τύχη αν δεν χανόταν κάποια βαλίτσα. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν χάθηκε καμία, όμως ένα άλλο τραγικό λάθος συνέβη… Η Τσίχλα έφυγε με τη βαλίτσα-αποστολή της Αρχιμαφιόζας και αντιστοίχως η Αρχιμαφιόζα με τη βαλίτσα της Τσίχλας. Η μεν Τσίχλα ούτε το κατάλαβε τόσο αφηρημένη που ήταν, ενώ η Αρχιμαφιόζα το έκανε επίτηδες για να μάθει τι της κρύβει η Τσίχλα… Όταν έφτασε η Αρχιμαφιόζα στο μικρό μπουντρούμι-ξενοδοχείο, ζήτησε αμέσως ένα τιρμπουσόν, το οποίο θα χρησίμευε σαν πασ-παρτού για να ανοίξει τη βαλίτσα της Τσίχλας. Προσπαθούσε πολλές ώρες και τελικά τα κατάφερε. Μέσα στη βαλίτσα γινόταν πανικός… Να ήταν από το ταρακούνημα του αεροπλάνου ή απλά η Τσίχλα τα είχε πετάξει μέσα χύμα έτσι βιαστική που ήταν; Φούξια δαντελωτά βρακιά, ένα στρωματάκι για ασκήσεις πιλάτες, δέκα πακέτα τσίχλες, κραγιόν-σουγιάδες, σκόρπια νομίσματα, δύο σακούλες με καφέ αράμπικα, ένας μετασχηματιστής (τι τον έκανε αυτόν; Έμοιαζε με φορτιστή λαπ τοπ αλλά δεν ήταν…)… κι ανάμεσα στα πολλά, ο φάκελος της αποστολής «Σκοτώστε τον Κοντό».
Η Τσίχλα προσπαθούσε να ανοίξει τη βαλίτσα της Αρχιμαφιόζας, χωρίς να έχει καταλάβει ότι δεν είναι η δική της, πίστευε απλά ότι σκάλωσε η κλειδαριά. Αφού είδε κι απόειδε, έχωσε μια τσίχλα στο στόμα και με τα μακριά της δάχτυλα άγγιξε την κλειδαριά. Με ένα απλό τράβηγμα η κλειδαριά έγινε σμπαράλια, όπως και το φερμουάρ της βαλίτσας. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι δεν ήταν δική της, αλλά σίγουρα ήταν κάποιας γνωστής της, αφού είχε μέσα μια δεκαπενταριά μπλέ στυλό, μια φωτογραφία ενός λευκού σκύλου, ένα σακουλάκι με κιμά σόγιας, δέκα διαφορετικές βούρτσες και την μαγική κουβέρτα της γιαγιάς.
Και στις δύο βαλίτσες όμως υπήρχαν δύο αντικείμενα κλειδιά: Ένα μπλέ-στάμπιλο μαρκαδοράκι και ένα σουβέρ από τo Bar La Tireuse…το αλλοτινό στέκι τους. Σαν η Συμμορία του Μαρκαδόρου να μην είχε διαλυθεί για πάντα… Σαν πάντα κάτι να τους ένωνε…
Ο Κοντός είχε ήδη ξεκινήσει τις έρευνες για το περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο κι όπως όλα έδειχναν, ήταν καταστρεπτικά «εργαλεία» του prof.V.. Ο Κοντός έγινε έξαλλος όταν κατάλαβε ότι ο Ψηλός τον είχε ξεγελάσει. Διότι ο ίδιος ο Ψηλός είχε σχεδιάσει αυτά τα εκτρώματα, στα υπόγεια της Aibus όπως σας έχω ήδη πει. Πολύ σύντομα, έφτασαν έγγραφα στα χέρια του, που αποδείκνυαν ότι ο δαιμονικός καθηγητής V. είχε τοποθετήσει ένα Α.Τ.Ι.Α. στα τρία μέρη «Αφγανιστάν-Πάρο-Τουλούζη» , τα μέρη από τα οποία θα ξεκινούσε η συντέλεια του κόσμου την 21η Δεκεμβρίου του 2012, δηλαδή 2 μήνες και δέκα μέρες μετά την άφιξή του στο Αφγανιστάν. Τόσος λίγος χρόνος είχε απομείνει πριν την καταστροφή της Γης. Ποιος είπε ότι οι καταστροφές ξεκινάνε πάντα από την Καλιφόρνια; Σε γελάσανε Roland Emmerich! Κι αν ο Κοντός ήταν εκεί για να σταματήσει την καταστροφή του κόσμου, δηλαδή να καταστρέψει το σατανικό Α.Τ.Ι.Α., τότε σίγουρα ο καθ. V. θα έβαζε κάποιον να τον εξολοθρεύσει, πριν μπει εμπόδιο στα σχέδιά του…
Ο Κοντός άρχισε να υποπτεύεται τους πάντες και πρώτον από όλους τον Ψηλό. «Μόλις επιστρέψω στην Τουλούζη θα τον ισοπεδώσω!», αποφάσισε. Έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό του και με τις γνώσεις του πάνω σε στρατιωτικά θέματα, όπλα κ.λπ. ο Κοντός άρχισε να καταστρώνει σχέδιο εξόντωσης του Α.Τ.Ι.Α.. Αν κατάφερνε να απενεργοποιήσει την ιπτάμενη «βόμβα» οι άλλες δύο δεν θα ενεργοποιούνταν ποτέ κι έτσι ο κόσμος θα είχε σωθεί. Και στα τρία μέρη, Αφγανιστάν, Πάρο και Τουλούζη, το μαγνητικό πεδίο της Γης δημιουργούσε μια «ενέργεια», που με την κατάλληλη τεχνολογία, θα μπορούσε να λειτουργήσει ανατρεπτικά, όσον αφορά τη γεωλογική καταστολή (σεισμούς, τσουνάμια και καταποντισμούς).
Την ίδια στιγμή ο καθ.V. ταξίδευε με ταχύτητα φωτός στον αστερισμό της Ανδρομέδας, όπου και θα διέμενε στο καταφύγιο του πλανήτη Mayas12, μέχρι την ολοκλήρωση της καταστροφής. Ο prof V. είχε συμμαχήσει με τον διάολο. Η ζωή στη Γη θα έσβηνε για πάντα κι εκείνος θα μπορούσε επιτέλους να εφαρμόσει το «Γκράν Τουρίζεμ» στη νέα Γη… Στη νέα Γη όπου κατέφυγαν και διασώθηκαν οι Mayas πριν από πολλούς αιώνες, εγκαταλείποντας τον πλανήτη μας.
Η Αρχιμαφιόζα βρήκε τον καταυλισμό του Κοντού, αλλά οι φύλακες δεν την άφηναν να τον συναντήσει. Εκείνη κράταγε τον φάκελο στα χέρια της, γνωρίζοντας τις προθέσεις της Τσίχλας και θέλοντας να τον προειδοποιήσει, από την άλλη, είχε πολλά ερωτήματα ως προς τη δική της αποστολή… Μήπως επρόκειτο για κάποιο κοινό ελληνικό γραφειοκρατικό λάθος;
chapter 5
"Φέρτε τη μέσα! Την ξέρω!», είπε ο Κοντός κι άρχισε να πνίγεται μέσα στο βήχα του, ο ναργιλές του έπεφτε βαρύς. Η Αρχιμαφιόζα έριξε βλέμμα δολοφονικό στους φρουρούς και μπήκε στη σκηνή (σε χρώματα παραλλαγής) του Κοντού. Το θέαμα ανεκδιήγητο! Ο Κοντός καθόταν σε έναν αυτοσχέδιο θρόνο, δίπλα του είχε έναν αστρονομικό χάρτη και μια υδρόγειο. Κρατούσε μια πένα με φτερό, σαν να είχε βγει από πειρατικό πλοίο κι όχι σαν σύγχρονος μικρός εξερευνητής. «Κινδυνεύεις!», είπε η Αρχιμαφιόζα κι άπλωσε το χέρι να της δώσει το μυστικό φάκελο της Τσίχλας.
Η Τσίχλα αποφάσισε να αξιοποιήσει επιτέλους τις ικανότητες οδήγησής της. Νοίκιασε μια γουρούνα και διέσχιζε την έρημο ντυμένη ταλιμπάν, δεν ήταν δύσκολο να εντοπίσει τον καταυλισμό, αρκεί να ακολουθούσε το «φωτεινό αστέρι», δηλαδή το Α.Τ.Ι.Α.. Ο Κοντός άνοιξε το φάκελο, διάβασε με ταχύτητα φωτός την επικήρυξη της ίδιας του της δολοφονίας, σούφρωσε τα χείλη, αμόλησε μερικές βρισιές, έφτυσε το χαρτί κι ύστερα το έσκισε σε χιλιάδες κομματάκια, ενώσω η Αρχιμαφιόζα του αφηγούνταν πως έφτασε ο φάκελος στα χέρια της και παρακαλώντας τoν να επιστρέψει μαζί της στην Ελλάδα. «Δεν γυρίζω! Έχω να σώσω τον κόσμο! Qu’est-ce que tu ne comprends pas ?» επέμεινε ο Κοντός. Πάνω στην ώρα ακούστηκε ο ενοχλητικός ήχος από τη γουρούνα της Τσίχλας, είχε φθάσει αναμαλλιασμένη, τα χέρια της είχαν πάθει αγκύλωση κι από την υγρασία, την είχε πιάσει αυχενικό και αμμολοφοβία. Σίγουρα δεν ήταν σε κατάλληλη φόρμα για να δολοφονήσει τον Κοντό. Όχι ότι το είχε πιστέψει κιόλας…
Ο Κοντός πετάχτηκε από τη σκηνή και διέταξε να πιάσουν την Τσίχλα αιχμάλωτη. Ακολούθησε κυνηγητό, όπου η Τσίχλα έτρεχε γύρω από τις σκηνές και πέταγε πέτρες στους φρουρούς κι οι φρουροί προσπαθούσαν να καταλάβουν γιατί δεν μπορούσαν να απασφαλίσουν τις καραμπίνες τους. «Σταματήστεεεεεε!», ούρλιαξε ο Κοντός. Ήταν πλέον επίσημο, κανένα όπλο δεν μπορούσε να σκοτώσει την Τσίχλα και μόνο με την παρουσία της η κάννη του όπλου μπλόκαρε κι η σφαίρα γινόταν χώμα. Το Α.Τ.Ι.Α έβγαζε ήχους πληγωμένης όρκας κι άρχισε να στριφογυρίζει. Η παρουσία της Τσίχλας επηρέαζε τον θανατηφόρο μηχανισμό, αλλά κανείς δεν ήξερε την κατάληξη… Θα τον ενεργοποιούσε πριν την ώρα του ή τον κατέστρεφε ολοσχερώς;
Ο Κοντός έπαψε να σκέφτεται πλάνο εξόντωσης της ιπτάμενης όρκας. Έπρεπε να χρησιμοποιήσει κατάλληλα την Τσίχλα… «Ώστε θες να με σκοτώσεις!», είπε ο Κοντός, ενώ τα μάτια του έλαμπαν, έλεγες ότι θα κλάψει σαν μικρό πληγωμένο σπουργιτάκι, μα στην πραγματικότητα τα λαμπερά μάτια ήταν αποτέλεσμα του αλκοόλ και όχι της πίκρας του. «Κλέφτρα! Σπιούνα!», είπε η Τσίχλα στην Αρχιμαφιόζα κι ύστερα λιποθύμησε από την ένταση της στιγμής. Κατά βάθος είχε τρυφερή ψυχή, δεν θα μπορούσε ποτέ να σκοτώσει τον Κοντό εν ψυχρώ… Έπρεπε να τον πιάσει στον ύπνο. Τελικά έπεσε εκείνη ξερή κι έτσι τα πράγματα έγιναν λίγο πιο εύκολα για όλους.
«Δέστε τη καλά! Καλωδιώστε τη! Ανοίξτε τα σαραβαλοκομπιούτερ σας φτωχοί ξυπόλιτοι Αφγανοί!», είχε παραδοθεί στη γνωστή του έπαρση. Ήθελε τόσο πολύ να βασανίσει την Τσίχλα για να την τιμωρήσει, αλλά προείχε η αποστολή του. Η Γη κρεμόταν από τις αποφάσεις του... Η Αρχιμαφιόζα πήγε παραπέρα, να τηλεφωνήσει στη «Chef» να ρωτήσει επιτέλους για την αποστολή της. Η Chef έγινε έξαλλη! «Το ήξερα ότι θα σε παρασύρει! Άχρηστη! Αντι-επαγγελματία!Τι παιδιαρίσματα είναι αυτά; Εσύ είσαι μόνο για πλατσουρίσματα στη λίμνη της Βουλιαγμένης! Φέρε τον Κοντό αλλιώς μη γυρίσεις ποτέ πίσω! We will come for you…», είπε και της το έκλεισε στα μούτρα. Η Chef ήθελε τον Κοντό απελπισμένα, αλλά όπως φάνηκε, δεν είχε ιδέα περί Συντέλειας του κόσμου, νόμιζε ότι ο Κοντός ασχολείται με τον μαύρο χρυσό κι εκείνη ήθελε να τον φέρει μήπως και ξεθάψει τα πετρέλαια της Ελλάδας. Λάθος άνθρωπο ψάχνανε, παρεξήγηση! Όπως σωστά είχε μαντέψει η Αρχιμαφιόζα, ήταν κλασικό ελληνικό γραφιεοκρατικό λάθος, οπότε η αποστολή της ήταν άκυρη. Και τι έκανε συνήθως η Αρχιμαφιόζα όταν είχε άγχος αλλά δεν είχε ρόλο; Έβγαλε ένα μανό από την τσάντα κι άρχισε πάλι το μανικιούρ…
Και τώρα ο Κοντός έπρεπε να ελέγξει τη συμπεριφορά του Α.Τ.Ι.Α -Όρκα… Αφού συνέδεσε με wifi τον εγκέφαλο της Τσίχλας με τον «εγκέφαλο» του Α.Τ.Ι.Α. έπρεπε να πειραματιστεί για να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα… «Χώστε της δύο τσίχλες στο στόμα!»..."Μααα είναι επικίνδυνο! Μπορεί να...", είπε η Αρχιμαφιόζα με τεντωμένα τα δάχτυλα, περιμένοντας να στεγνώσει η πρώτη στρώση...
chapter 6 - the end
Η αιωρούμενη όρκα άρχισε να περιστρέφεται και να στροβυλίζεται ακόμη πιο γρήγορα… «Αφεντικό! Να σταματήσουμε!», είπε σε σπαστά ελληνικά ο Αφγανός δολοπάροικος του κοντού. «Όχι! Συνεχίστε!!! Ενισχύστε τη δόση!!! Δώστε της άλλες δύο τσίχλες!!!», ούρλιαξε υστερικά κι έσκυψε στο τηλεσκόπιο παρατηρώντας το Α.Τ.Ι.Α. που μούγγριζε… Η Τσίχλα με δάκρυα στα μάτια μασούσε σαν ντοπαρισμένη κατσίκα, τα σαγόνια πήγαιναν πάνω κάτω με ιλιγγιώδη ταχύτητα. «Εντυπωσιακό!», είπε η Αρχιμαφιόζα, που μόλις είχε ολοκληρώσει το μανικιούρ και με απαλό άγγιγμα άνοιγε το ipad για να χαζέψει λίγο ακόμα…
Το στροβύλισμα του Α.Τ.Ι.Α δημιούργησε μια τεράστια δύνη στον ουρανό, «έτσι!έτσι! σαν τη δύνη που φτιάχνουμε αυγά ποσέ! Συνεχίστε! Κι άλλες τσίχλες!!!», είπε εκστασιασμένος ο Κοντός. Η Τσίχλα ήταν έτοιμη να χάσει τα δόντια της, αλλά δεν μπορούσε να σταματήσει το μασούλισμα… Ο Κοντός έβαλε μουσική στη διαπασών, Ράιμστάιν, και άρχισε να μετράει στα γερμανικά «eins, zwei, drei»…η ιπτάμενη όρκα διαλύθηκε στον αέρα όπως το big bang και αμέτρητα φωτεινά σωματίδια έκαναν τον έναστρο ουρανό, ακόμη πιο έναστρο… Το θέμα όμως τώρα ήταν…θα επηρεαζόντουσαν τα υπόλοιπα Α.Τ.Ι.Α στην Πάρο, την Τουλούζη και τη Βόρεια Καρολίνα;
Λίγες ώρες μετά, οι ιπτάμενες όρκες μετακινήθηκαν… Το Α.Τ.Ι.Α της Πάρου ήρθε πάνω από την Αττική, της Καρολίνα πήγε στην Κούβα κι από εκεί στο Μανχάταν, ενώ της Τουλούζης απλώς έσβησε και χάθηκε από τον ουρανό. Η Όρκα της Καρολίνα δημιούργησε με τη σειρά της μια δύνη, που οι Αμερικάνοι ονόμασαν «Κυκλώνα Σάντυ», πιστεύοντας ότι πρόκειται για καταστροφικό φονικό φυσικό φαινόμενο. Η ΝΑΣΑ ήξερε τι ήταν, αλλά όπως πάντα το απέκρυψε από τον κόσμο… Το αμέσως επόμενο βράδυ, η Όρκα της Αττικής κρύφτηκε πίσω από το φεγγάρι, δημιουργώντας ένα φωτεινό στεφάνι γύρω από την περίμετρο της σελήνης και πολύ λίγοι θα παρατηρούσαν ότι ο «κύκλος» ήταν γεμάτος από μαύρη σκιά, πιο σκούρα από τον υπόλοιπο ουρανό…Γιατί η Όρκα είχε σβήσει τα φώτα και όχι επειδή απλά μαζεύτηκαν μερικά σωματίδια πάγου και υγρασίας όπως έγραψαν τα μίντια για να θολώσουν τα νερά…
Όσοι παρατήρησαν αυτά τα περίεργα φαινόμενα και γνώριζαν για την ύπαρξη της Συμμορίας του Μαρκαδόρου, κατάλαβαν αμέσως για την παγκόσμια συνομωσία στρατιωτικών και πολιτικών, όλων των κυβερνήσεων… Τη συγκάλυψη της υπόθεσης «Γκραν Τουρίζεμ»…
«Θα επιστρέψεις στην Ελλάδα για τα πετρέλαια;», ρωτά η Αρχιμαφιόζα τον Κοντό λίγο πριν την αναχώρηση της, «Θα έρθεις μαζί μου;»… Η Τσίχλα δεν είχε σκοπό πλέον να σκοτώσει τον Κοντό, μετά από τόση ένταση και τόσες τσίχλες, αποφάσισε να αξιοποιήσει τις γνώσεις της πάνω στα μηχανήματα κοπής, για να χτίσει μια απλή αλλά τίμια καριέρα σε σαντουιτσάδικο… «Θα έρθω…Αλλά όχι ακόμα. Πρώτα πρέπει να εκδικηθώ τον κατασκευαστή της Όρκας. Τον Ψηλό. Επιστρέφω στην Τουλούζη. Όταν ξεμπερδέψω θα έρθω…», άναψε την πίπα του κι έκατσε πάνω στις μαξιλάρες αγναντεύοντας τα αστέρια, σαν τον μικρό (κοντό) πρίγκιπα… Η Αρχιμαφιόζα άρπαξε το σακίδιο, αποχαιρέτησε και με άδεια χέρια κίνησε για να φύγει… Η Τσίχλα θα αναχωρούσε το επόμενο βράδυ για το νέο της ξεκίνημα… «Στάσου…», είπε ο Κοντός στην Αρχιμαφιόζα. «Τη δημοσιογράφα δεν παριστάνεις στο Ελλαδιστάν;», η ερώτηση ρητορική. «Ναι», είπε η Αρχιμαφιόζα, που είχε πλέον χάσει για πάντα τη λάμψη της μαφιόζας… «Μη γυρίσεις με άδεια χέρια… Αφού δεν θα έρθω εγώ, θα σου δώσω κάτι άλλο…Πάρε!», είπε και της πέταξε από μακριά ένα κίτρινο usb…
Η πτήση ήταν μεγάλη, η Αρχιμαφιόζα από την υπερένταση δεν μπορούσε να κοιμηθεί… Άνοιξε το λαπτοπ, συνέδεσε το usb και τότε δεκάδες χιλιάδες ονόματα σε λίστες άρχισαν να εμφανίζονται στην οθόνη της… Oh mon Dieu! Ο Κοντός είχε βρει από την αποχέτευση το usb με τη λίστα Λαγκάρντ, τότε που ο Πάγκαλος το έχασε στη λεκκάνη της τουαλέτας!!!