Γράμμα σε έναν άλλο εαυτό

Είναι κάπως αμήχανο όλο αυτό, αλλά, Γειά! Είμαι εσύ, λίγα χρόνια μετά, όχι πολλά, μη φανταστείς. Μιλάω σε εσένα, που δεν ξέρεις πως να χτενίζεις τα μαλλιά σου... Λοιπόν, έχουμε μια βελτίωση σε αυτό, αλλά ακόμα, τις περισσότερες ημέρες, είναι bad hair day. Δεν θα με πιστέψεις, αλλά άφησες τη δουλειά σου! Ναι! Και έχεις δύο παιδιά!

Είναι πολλά ακόμα που θα δυσκολευτείς να πιστέψεις... Για παράδειγμα, θα σκεφτείς πολύ πριν πιείς ένα ποτό, γιατί μπορεί να νυστάξεις ή να είσαι άρρωστη όλη μέρα. Ποιος εσύ, που έλεγες πάντα ναι! Όταν αρρωσταίνεις, είσαι πλέον γκρινιάρα, νομίζεις ότι σε μάτιασαν (ναι, νομίζω τώρα πια πιστεύουμε στο μάτι, όπως κοροϊδεύαμε!). Η ανάρρωση γίνεται πολύ πιο αργά και παίρνεις ένα σκασμό φάρμακα! Επίσης, αν μείνεις ξύπνια μέχρι τη 1:00, σου φαίνεται ότι δεν θα ανακάμψεις ποτέ. Τι εννοείς δηλαδή τις άλλες ημέρες τι ώρα κοιμάσαι; Μα πριν τα μεσάνυχτα φυσικά, αλλιώς είσαι άρρωστη και πάλι.

Είναι Τετάρτη σήμερα, λογικά θα γυρίζεις από την μεσοβδομαδιαία σου έξοδο για μπέργκερ και κοκτέιλ. Σε λίγα χρόνια από τώρα, θα γίνει μια Πανδημία και κανένας δεν θα κυκλοφορεί στους δρόμους αν δεν έχει σοβαρό λόγο και αν δεν έχει στείλει sms στην Προστασία του Πολίτη. Δεν σου κάνω πλάκα, θα γίνει στ' αλήθεια! Μετά από αυτό, ο κόσμος θα έχει σαλτάρει για τα καλά, μαζί κι εσύ. Αν προσθέσεις δύο παιδιά στο λογαριασμό, γενικά, ξέχνα τις μεσοβδόμαδες εξόδους. Αλλά μην τρομάζεις, γιατί δεν θα σου λείψει. Δεν θα θυμάσαι καν πως ήταν η ζωή πριν από όλα αυτά.

Τα brunch κομμένα, το νου σου! Φάε όσο προλαβαίνεις. Ξέρω ότι ξέρουμε να περνάμε καλά, μα να θυμάσαι ότι όλα κάποτε τελειώνουν. Οι φίλοι σου θα γίνουν κι εκείνοι ζευγάρια, κάποιοι μάλιστα αναμεταξύ τους - δεν σου λέω ποιοι για να μη σου χαλάσω την έκπληξη. Όταν όλοι ζευγαρωθούν, θα έχετε τεράστια δυσκολία να βρείτε χρόνο για brunch όπως παλιά. Θα συναντιέστε στις κούνιες, αλλά δεν θα είναι όσο διασκεδαστικό φαντάζεσαι. Θα σε πονάει η μέση σου, σχεδόν συνέχεια.

Οι προβολές σου θα αλλάξουν εντελώς. Θα δημιουργηθεί μια μόδα, όπου θα χάνεις πολύτιμο χρόνο χαζεύοντας ζωές άλλων ανθρώπων στο κινητό σου, ανθρώπους που δεν γνωρίζεις στην πραγματικότητα. Θα σου φαίνεται ότι εκείνοι τα πάνε καλύτερα από εσένα, θα είναι ένα τεράστιο ψέμα, μια φρικτή λούπα στην οποία θα βυθιστείς αρκετές φορές. Αυτό να το θυμάσαι μήπως το γλιτώσεις έστω και λίγο. Αλλά να ξέρεις, κι αυτό που ζεις τώρα με τα ποτάκια, είναι κι αυτό μια ψευδαίσθηση ευτυχίας. Θα βρεις την ευτυχία σε πολύ πιο καθημερινά πράγματα, απλώς δεν θα το αισθάνεσαι σαν ευτυχία, θα είναι απλώς η καθημερινότητα. Όταν θα είμαστε γριές, θα σιγουρευτούμε ότι τώρα, εδώ που είμαι εγώ, είναι ίσως η καλύτερη φάση της ζωής μας.

Σε λίγα χρόνια από τώρα, θα ξέρεις να μαγειρεύεις καλύτερα, αλλά αυτοί για τους οποίους μαγειρεύεις, πάλι δεν θα τα τρώνε, γιατί τα παιδιά είναι παιδιά (και ο Χάρης θα γίνεται ολοένα και πιο γεροπαράξενος). Μην ανησυχείς, περιμένω νεότερα από έναν μελλοντικό εαυτό μας, αν τελικά τα καταφέραμε καλά ή τα σκατώσαμε στο θέμα της μητρότητας. Θα είναι δύσκολα, αλλά οι άλλοι θα νομίζουν ότι τα πας τέλεια. Θα σου είναι ακατανόητο!

Θα σταματήσεις να βάφεις τα μαλλιά σου και θα μετανιώσεις που τα έβαψες εξαρχής, γιατί θα αρχίσουν οι πρώτες λευκές τρίχες, ακριβώς τη στιγμή που θα έχεις καταφέρει να επανέλθεις στο φυσικό σου καστανό χρώμα και τα μαλλιά σου θα είναι μακριά για πρώτη φορά. Δεν πειράζει, καλή είμαστε ακόμα, έρχονται χειρότερα, κρατήσου!

Κρατήσου καλά! Να ξεβάφεσαι πάντα, μην βαριέσαι! Ακόμα, όταν ξυπνάς μετά από ξενύχτι, το μακιγιάζ που έχει ξεγλιστρήσει από τη θέση του είναι γοητευτικό. Σε λίγα χρόνια, θα είσαι σαν κακιά μάγισσα.

Κάποια μέρα, το μωρό σου θα σου δώσει μια κουτουλιά και το ένα σου δόντι θα αποχρωματιστεί. Ακόμα το σώζουμε, αλλά δεν είναι όπως πριν. Μη του φωνάξεις, μωρό είναι, δεν το ήθελε! Με λίγα λόγια θέλω να σου πω, ότι σταδιακά θα χάσουμε τη λάμψη και την ομορφιά μας. Θα γεράσουμε! Δεν θα είμαστε ποτέ έτοιμες να το αποδεχτούμε.

Θα πίνεις τον καφέ σου χωρίς ζάχαρη, θα πίνεις ζεστό καφέ ακόμη και στον καύσωνα. Τουλάχιστον, θα φτάσεις κάποτε στο σημείο να ξέρεις τι ακριβώς σου αρέσει και πως σου αρέσει, βάστα γερά λέμε. Στην τεκίλα θα μείνεις πιστή, μη στεναχωριέσαι, δεν τα έχασες όλα.

Δεν θα θυμάσαι καθόλου ποια ήσουν πριν την Πανδημία και πριν τα παιδιά και δεν θα ξέρεις αν φταίει η Πανδημία ή τα παιδιά. Για λίγα χρόνια θα χάσεις αρκετά τον εαυτό σου. Εγώ που σου μιλάω τώρα, είμαι στα χαμένα δηλαδή, γι' αυτό έψαξα να σε βρω. Δεν έχω ιδέα τι σκέφτεσαι τώρα, πως νιώθεις, ποια είναι η ρουτίνα σου... Δεν έχω ιδέα, λες και δεν πέρασα ποτέ από εκεί! Νιώθω σαν να μη σε ξέρω, σαν να είμαστε τόσο διαφορετικές, μα κυρίως άγνωστες. Κι αναρωτιέμαι, ποιες ήμασταν και πριν από εσένα... Π.χ. όταν ήμασταν παιδιά!

Αλλάζουμε. Είναι το μόνο σίγουρο. Θα αλλάξεις πολύ... Αυτοί που σε αγαπούν πραγματικά, και που φυσικά θα αλλάξουν κι εκείνοι, θα συνεχίσουν μαζί σου το ταξίδι της ζωής. Να ξέρεις ότι θα είσαι τυχερή, παρότι θα πιστεύεις στη γκαντεμιά. Γιατί έχεις καλούς φίλους! Σε αυτό, μπορώ να πω με σιγουριά ότι τα κατάφερες πολύ καλά. Μπορεί να μην τους έχω παρέα όσο θα ήθελα ή όσο φαντάζεσαι, αλλά τους έχω μαζί μου...

Να σε προσέχεις και κράτα καμία σημείωση να θυμόμαστε ποιες ήμασταν και πως χτυπούσε η καρδιά μας σε αυτή τη ζωή που τώρα ζεις!