Μαμά, ο bully του Παιδιάτρου

Θα κάμω κι εγώ το τρέντ, αλλά στο blog αντί του tiktok, γιατί έτσι μου αρέσει.

Είμαστε μαμάδες. Εννοείται ότι μετά τα πρώτα δύο χρόνια σε παιδικό σταθμό νιώθουμε ότι έχουμε κατακτήσει τουλάχιστον τον 1ο χρόνο ειδικότητας Παιδιατρικής.

Είμαστε μαμάδες. Εννοείται ότι το χαμομήλι, οι κάλτσες με ξύδι, το vicks στις πατούσες, η βρεγμένη πετσέτα και το φιλί στο μέτωπο είναι τα βασικά μας όπλα ενάντια σε οποιαδήποτε ίωση.

Είμαστε μαμάδες. Εννοείται ότι εκτός από τον Παιδίατρο, θα συμβουλευτούμε τον Dr. Google και τα μαμαδοforums του 2009 για να βρούμε απαντήσεις στα μυστήρια της μύξας και του επίμονου βήχα, από άλλους πρωτοετής σαν εμάς.

Είμαστε μαμάδες. Είναι λογικό για εμάς να βάζουμε θερμόμετρο ανά είκοσι λεπτά στο παιδί, ενώ στο ενδιάμεσο το βάζουμε και στον εαυτό μας γιατί μέσα μας πιστεύουμε ότι ούτε το θερμόμετρο τα λέει καλά. Το φιλί στο μέτωπο είναι πιο αξιόπιστο.

Είμαστε μαμάδες. Δεν αρρωσταίνουμε, αλλά κι όταν αρρωσταίνουμε δεν μας επιτρέπουμε να συμπεριφερόμαστε σαν άρρωστες, γιατί κανένας δεν μπορεί να φροντίσει τα παιδιά, το σπίτι, το σκύλο, τη γάτα και τον εαυτό μας καλύτερα από εμάς τις ίδιες. Πολλές φορές αυτό είναι όντως αλήθεια.

Είμαστε μαμάδες. Μια από τις πολλές υπερδυνάμεις μας είναι το κεφαλοκλείδωμα για να κάνουν τα παιδιά ορό, όταν οι άλλοι φροντιστές καταφέρνουν να βάλουν τη σύριγγα στο πιγούνι, να εκτοξεύσουν τον ορό με τη μύξα στις κάλτσες τους, να φέρουν βοήθεια και από τα γειτονικά σπίτια για να κρατάνε το θηρίο ακίνητο και πάλι δεν τα καταφέρνουν.

Είμαστε μαμάδες. Καταλαβαίνουμε ότι το παιδί θα αρρωστήσει από τα μάτια, όταν όλοι οι άλλοι νομίζουν ότι έχει απλώς επιπεφυκίτιδα (και ΟΧΙ επιφυκίτιδα που λένε όλοι οι άλλοι), κάτι που για εμάς θα ήταν όσο περίπλοκο είναι σε μια μαϊμού να ξεψυρίσει το μικρό της.

Είμαστε μαμάδες. Οι εξειδικεύσεις μας αφορούν συνήθως τη Γαστρεντερολογία, την Οφθαλμιατρική, την Πνευμονολογία και ό,τι άλλο δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε, το ονομάζουμε Νευρολογία, δηλαδή το αποδίδουμε σε τάντρουμς. Οι παλιές δεν τα ξέρανε αυτά, έλεγαν ότι μπήκε κάποιος δαίμονας στο παιδί και το ψέκαζαν με αγιασμό.

Είμαστε μαμάδες, σύγχρονες. Καμία δεν ξέρει να ξεματιάζει και καμία δεν πιστεύει στο μάτι, εκτός εκείνες τις 100 φορές το χρόνο που το παιδί δεν είναι καλά και αναγκαζόμαστε να παρακαλέσουμε τις πεθερές μας να το ξεματιάσουν, Just in case.

Είμαστε μαμάδες. Στο ψυγείο μας υπάρχουν πάντα αντιπυρετικά δίπλα στις κέτσαπ και τις μαρμελάδες και έχουμε και άποψη για το πότε πρέπει να δίνουμε ντεπόν και πότε αλγκοφρέν.

Είμαστε μαμάδες. Εξετάζουμε πολύ προσεκτικά τα κακάκια του παιδιού για να τα περιγράψουμε επακριβώς στον Παιδίατρο και κάποιες από εμάς νιώθουν αρκετά άνετα να τα στείλουν και σε φωτογραφία στο βάιμπερ για πλήρη διάγνωση.

Είμαστε μαμάδες. Αλλά κάποτε ήμασταν παιδιά και μας έδιναν τσικουδιά για να περάσει το κρύωμα. Τι εννοείς όχι σε εσάς; Μόνο η δική μου μαμά το έκανε αυτό; Τέλος πάντων. Εμείς οι σύγχρονες δεν το κάνουμε αυτό, αλλά έχουμε ανακαλύψει δικά μας μαντζούνια, όπως, διάφορα super foods και smoothies που οι ίδιες δεν βάζουμε ούτε στην άκρη των χειλιών μας. Και τσικουδιά να μη σας έδιναν, ίσως σας έδιναν πετιμέζι ή την πέτσα από το γάλα. Καλύτερα η τσικουδιά!

Είμαστε μαμάδες. Το παιδί μας δεν έχει ιδέα ότι δεν ξέρουμε καθόλου τι κάνουμε και ότι δεν κοιμόμαστε όσο εκείνο βράζει στον πυρετό... Γκουγκλάροντας πανικόβλητες, βρίζοντας μέσα από τα δόντια τον άντρα μας επειδή εκείνος κοιμάται και γενικότερα, κρατήστε το "πανικόβλητες", όσο το παιδί μας έχει απόλυτη εμπιστοσύνη ότι ξέρουμε τα πάντα και θα το κάνουμε καλά, ενώ τον έρμο τον Παιδίατρο δεν θέλουν να τον βλέπουν ζωγραφιστό!

Είμαστε μαμάδες. ΤΡΕΛΕΣ ΟΛΕΣ και αξιολάτρευτες κατά βάθος! Ο Παιδίατρος δεν συμφωνεί με όλη την πρόταση.

Υ.Γ. Η φώτο του άρθρου δεν είναι τωρινή, είμαστε καλά για την ώρα